| |
Oratio Mutij Scaevolae ad Porsenam Clusinum regem, postquam pro rege scribam obtruncasset. XXI.
ADspice, quem iuvenem solùm fortuna fefellit,
Bellorum iam iure reum. Rex, adspice solo
Has sontes errore manus. si Scaevola poenas
Debeat, absolvet Romanum patria civem,
Ipsaque posteritas. petij, quem sensimus hostem,
Et Capitolinis inimicum sedibus hostis
Aggressus virtute fui. cur abnuis aether?
Cur, Superi, favisse pudet? num sceptra tuetur
Rex hominum, Divûmque pater? regumque verenda
Maiestas dilecta Iovi est? num fata triumphis
Incolumem superesse volunt? num nostra ferocem
Terrebunt exempla ducem? aut gravioribus ultrà
Servaris Porsenna malis? quodcunq́ue placebit,
Erratum ratione fuit. tamen, audiat aether,
| |
| |
Hanc doleo peccasse manum, consultaq́ue Divûm
Detestor diversa meis. Etruria specta
Romanae virtutis opus, tantique laboris
Auspicium, Latiaeq́ue animos mirare iuventae.
Non deerit coeptis alius, longo ordine post me
Regis in exitium festinat & alter, & alter,
Deque tua cunctis speratur caede triumphus.
Castra vacent bello, laetus per iugera miles
Ambulet, haud petimus vili de sanguine laudem,
Nec locus est pugnae. iuratum in viscera regis,
In iugulos Porsenna tuos. unum omnia contra
Tela Latinorum. solum regale tribunal
Arma notant, condetque tuo se pectore ferrum.
Vestibulum antè ipsum, primoque in limine sicam
Sica premit, mixtusque tuis Romanus inerrat
Militibus, tua circunstat tentoria, regem
Qui feriat. te posci unum, tua corpora quaeri,
Te signari oculis video. fit funeris hora
Quaelibet hora tui, momentaque singula clarae
Partitur iam Roma neci. tu moenia cingis,
Intentasque famem populis: sed gnara nocendi
Dextera circumstat pavidum, & cervicibus ensis
Imminet. in mediâ fulgent diademata fronte,
Sed spolium sperata meis: quae purpura cocco
Ista rubet, bibet illa tuum funesta cruorem.
Quodque geris sceptrum, fatalis polluet ictus.
Hoc fato Rex esse potes, semperque, quod unus
Extimeas iugulandus, erit. Iam saeviat in me,
Cui vacat esse truci. spernunt Romana dolores
Pectora, nec, regum quisquis percussor habetur,
Supplicium timuisse potest. mihi fortia, crede,
| |
| |
Conari & perferre datum. nec gloria dispar
Vel mortis, vel caedis erit. suspiria, planctus,
Et gemitus odisse, virûm est. mens conscia recti,
Libertatis amor, patriae tutela salutis,
Infractos subdunt animos, & praemia famae
Proscripsere metum. quam cernitis, ara, focusque
Testis erunt, quantis sese constantia factis
Explicet. en flammis ultricibus uritur illa
Romanis minus aequa manus, quae dextra fefellit
Me dominum, Porsenna, tuis iam tota favillis
Arsit, & hanc tantus poenam mihi debuit error.
|
|