| |
Querela Lvcretiae à Sexto Tarquinio violatae, ad Collatinum, patrem, & amicos. XX.
QVod sum passa nefas, tibi, quos sum passa dolores,
Collatine querar. non iam Lucretia credor
Esse tui coniunx thalami, dum rapta pudoris
Proemia Sextus habet, gremiumq́ue invasit amator
Improbus, & nostro decessit gloria lecto.
| |
| |
Si scelus est haec ipsa pati, ferroq́ue coactam
Cedere flagitio, dicat me fama nocentem,
Me Latium peccasse puta. si crimen habetur
Armatas sensisse manus, timuisse tyrannum,
Arguitur, culpaq́ue caret violenta voluptas,
Absolvar, te teste, pudor. mihi corpore laeso
Mens superest illaesa, nec hoc à pectore priscus
Coniugij defluxit amor, mutataque casti
Causa thori est. non Tarquinio dilecta rependi
Officium; miseraeque mihi non gestus amantis,
Sed facinus damnantis erat; non brachia vecors
Iniecit cupidae rabies adspeximus hostem,
Et placui infelix, cui displicuisse volebam.
Graecia Pergamei luxit raptoris amores,
AEgysthiq́ue nefas, Agamemnoniumque cubile:
Me Latiae lugete nurus. sunt altera vobis
Pergama, Romanusque Paris, nec crimine tanto
Troia nocens solum est. serpunt exempla potentum,
Improbitasq́ue etiam nostram descendit in urbem.
Heu quid agam? neque enim stupro violata pudicis
Matribus annumerer: nec, cum sim nescia culpae,
Damnari matrona queo. licet esse maritae,
Intactae non esse licet: sociavit adulter
Corpora, non animos: rapuit vis sola pudorem,
Non ratio, constansque mei reverentia lecti est.
Ne dubita, Romane. mei mox certa pudoris
Argumenta dabo, nec in haec ego fata superstes
Esse diu cupiam. quod si bona fama vacillat,
Morte luam scelus alterius, proprioque piabo
Funere. non erit, ut digito Lucretia monstrer,
| |
| |
Non ego ludibrium nurubus debebo Latinis,
Nec quod suspicio fallax sibi fingat, habebit.
Omnia magnanimâ solvam discrimina dextrâ.
Me robusta manus, violentaque Principis arma
Implicuere malis: rursum violenta potestas
Eximet, & stricto tot rumpam incommodae ferro.
Non erimus patriae indecores, exemplaque de me
Nulla petet mulier sceleris. non semine regum
Progeniem tibi Roma dabo, aut invita tyrannos
Producam genitrix. forsan sperata Quirino
Libertas per me dabitur, sceptrique facesset
Terror, & invisi scelerata potentia regni.
Quin pia posteritas iratae nobile factum
Coniugis, & iusti referet documenta furoris,
Et, si non patiens, saltem sie fortis habebor.
Fraterno primi maduerunt sanguine muri:
Successit funesta soror, Sponsique cadentis
Victima. femineum rursus Tiberina cruorem
Terra bibat, discatque meo iam quaelibet ausu
Illicitas odisse faces, & sancta putare
Vota pudicitiae, & socialis vincula dextrae.
Tu genitor cape tela manu, tu Brute viriles,
Vltricesque animos. & grandes indue curas,
Vindictaeque ferox studium: nunc tempora cessent
Stultitiae simulata tuae; cui femina vinci
Imbellis potuit, timeat concurrere vobis
Dextra viris. haec sola meis solatia fatis
Collatine feras. poenas persolvat adulter,
Nec veniam donet spreto clementia recto.
Peccantem celeres Metium rapuere quadrigae,
Et mansit sua poena reum, spretorque Deorum
| |
| |
Morte luit. foedae quondam periuria matris,
Et spretos patris thalamos, vetitosque hymenaeos
Ense Thyestiadae clarus fuit ultus Orestes.
Viximus insontes: titulo moriemur in illo:
Me pudet amisso vitam servasse pudore.
|
|