|
| |
Carmen scriptum in gratiam Nobilissimorum aliquot Iuvenum, ad Nobilissimum virum D. Gerardvm Thibavtivm, Libros suos de Gladij usu edere parantem.
XIX.
HActenus indoctis Batavi pugnavimus armis,
Et simplex Bellona fuit; quum vindice nullo
Tuta Salus celeres nimium procedere mortes
Indoluit, vitamque truci committere Marti,
Et bellatrices exhorruit anxia dextras.
| |
| |
Pugnantum laus vilis erat, robustaque solum
Plus poterat nocuisse manus, fortesque lacerti,
Fixaque fatali heroum vestigia campo.
Perdomuit vis una viros, & gloria victrix
Naturae, non artis, erat. Sic nescia legum
Graecia privatas gladijs ulciscitur iras,
Priamidesque ferox venienti occurrit Achilli,
Et falsis Patrocli animam deposcit ab armis.
Nec Latium, prisciq́ue magis sapuere Quirites,
Romulidumque pater: tunc, cum crudelibus ausis
Armaret geminos vesana superbia fratres,
AEmulaque ingentis caderet pars altera Romae.
Ignari nostrorum operum pugnare Sabini,
Et vinci potuere patres, & freta duello
Agmina: nec tales credam vibrasse machaeras
Albanos, Tullîque duces: cum foedere sancto
Rixantes populos victor coniungeret ensis.
Quid iuvat è fragili pendentia retia filo
Artificem rexisse manum? quae verbere vano
Currentem tota iuvenem derisit arenâ?
Vos Threcum infames sicae, falcesque supinae,
Parmaq́ue, nec faciles avertere vulnera peltae,
Et Myrmillonum pugnae; rudibusque superbi
Cedite victores; quos quondam Martia circis,
Et circumductis inclusit Roma theatris.
Nunc alius manet arma labor, delapsaq́ue coelo
Decrepitum felix industria perficit orbem,
Nec notum molitur opus. sublimior ensem
Cura rotat, neque iam validae vis effera dextrae,
Sed sapiens doctrina ferit. succumbitur arti,
Cum cadimus, solaq́ue hostem ratione necamus.
| |
| |
Ipsa novos ansus, & tanti pondera veri
Miratur natura parens; quae rara Thibauti
Sedulitas nostro pandit mirabilis aevo.
Ipse sibi vitae spatium, mortisq́ue futurae
Scribit homo, & proprio metitur corpore ferrum.
Ars circo depicta iacet, similique figurâ
Ingentis terrae faciem, divumque penates,
Et nostrum consummat opus. Signatur in illo
Littera; quò tutos possis defigere gressus,
Et lethi vitare vias: ubi vulnera cautae
Infligant funesta manus: ubi deneget ictus
Semita, & hostiles spernat secura furores.
Area parva patet, totus quam suspicit orbis,
Ignorata diu terris. hîc abdita sensus
Occultat doctrina suos, generosaque pandit
Dogmata, & humanae miracula plurima mentis.
Quo gladio se munit, habet momenta salutis,
Pugnandique gradus. non ulla licentia ferri est,
Nec, qua velle potest, libertas tuta vagatur.
Lex motus immota regit. stant certa nocendi
Tempora, nec frustrà mucro mucronibus instat,
Aut gladius gladio premitur. iam vincere tactu,
Iam visu superare potes. nunc parvula tollit,
Nunc servat mensura virum. nunc occupat hostem,
Nunc fugit arte suum. nunc linea rectior ensem
Nunc obliqua capit. nunc hoc, nunc eligit illud
Anxia dextra latus; totoque sequacia circo
Brachia versat ovans. Procul hinc fortuna facesse,
Bellorum, Martisq́ue comes. pugnare parati
Ad numeros stabili tentamus praelia normâ.
Haec mundum, Belgasque tuos, & regna Thibauti
| |
| |
Nostra doces. stupuit tantae molimina mentis
Auriacus: stupuere duces, devotaque bello
Nomina Nassavij; queis cum committere dextram,
Et pugnare datum. Sic quae prostraverat hostem
Saepè manus, vir magne, tuas exercuit artes;
Victricisque tibi concessit praemia palmae.
Iam tua Caesaream grassatur fama per aulam,
Et reges tibi vota ferunt. Germania supplex
Expectata tui poscit monumenta laboris.
Nos quoque, quos tantis dudum virtutibus aequas,
Et nescire nefas credis tam grande salutis
Praesidium, pariter magnis applaudimus ausis:
Quemque tuis cultum studijs & voce dedisti,
Laudatum pariter grati tibi reddimus ensem.
|
|
Auteursrechtvrij