|
| |
| |
| |
Honori clarissimi, doctissimiq́ue Philosophi, D.
Iacobi Volmaris, cvm In veleberrima Lugd. Batava Academia Magisterij in Philosophiâ gradum publicè consequntus esset.
Anno cIɔ Iɔcviii.
XVIII.
QVid pulvis Caveae? victumque saburr[...] cruorem
Prisca bibens? quid Caesarei spectacula circi,
Et circumductis Daphne suspensa theatris?
Quam laudis mala materies, tristisque palaestrae
Turpe patrocinium, pensataque crimina recto,
Iusque datum sceleri? Quid honorum prodiga Memphis,
Et Mausoleum coniunx mirata sepulcrum,
Quàm lapidi decus, aut fragili dat praemia ligno?
Posthuma quae stupeat, demireturque propago.
Vsque adeo vili natum de cespite nomen
Vivax fama vehit, vanisque excita trophaeis
Dextra tubam, memoresq́ue emit post fata nepotes;
In saxo quaerens titulos, in pulvere vitam,
Nomen in exequijs. Quin tu Tiberina labores
| |
| |
Adspice Roma tuos, Latijs decerne triumphis
Currusque tumidasque rotas; da carmine festo
Militis ora fremant, dominasque secuta curules
Turba triumphantes Capitoli ad limina sistat
Scipiadas: victis patrem ter clamet Achivis
AEmilium, patriaeque ferocem funere Syllam
Aspiciat, tutata reum. Quin gaudeat unus,
Caedis Caesareaeque, & nominis ultor Iulî,
Iungere magnanimos primo temone leones.
Indignum meriti spacium, cui sanguine, rapto,
Coede, latrocinijsque & acerbi fulmine Martis,
Tot matrum lacrymis, & foemineo ululatu,
Constat honos, fasces, trabeae, monumenta, coronae.
An tanti pomum fuit, aut praelata Diones
Filia, Tyndaridumve soror, Cassandra prophetans,
Anna soror, regina furens, coniunxq́ue Tonantis
Invida? num tanti foribus dimissus eburnis
Omnis ab irato furor eructatus Achille?
Posteritas ut & illa ferat; victuraque semper
Figat in aeternis vatum mendacia fastis?
Scilicet antevenit verae virtutis honorem
Fabulaque & vicium; fucato splendida vultu
Post tumulum, & cineres, & longi secula tractus
Emicat improbitas, magni mentita poëtae
Ingenio, tenebrisque alti damnanda silentî
Narrantem decimo sobolem sibi sufficit aevo.
Non ita Palladius laudum fastigia miles,
Aut trabeam, fascesque capit: non purpura Phoebi,
Augustoque umbrosa virens in limine laurus,
Non hederae, & seros diductum nomen in annos,
Degeneri virtute datur: melioribus ausis
| |
| |
Doctrinae succrescit honos, vitaeq́ue meretur
Praemia, qui vitam seclis fugientibus adfert,
Pieridumque instaurat opes: cui tota recessus
Cyrrha suos, sensusque aperit grandaeva vetustas.
Talis ades, quem Leyda pios attollere vultus
Aspicit, & celsa decus ostentare curuli,
Volmaria de stirpe Puer, cui regia pridem
Victori dominos fixit Sapientia fasces,
Doctaque Sidonias suspendunt limina vestes.
Non tibi mendacis fecunda licentia vatis,
Non precium recidiva dabunt, non funeris atra
Solvet ab invidia, & pallentis dente senectae
Pulverei sudoris opus, veterisque palaestrae
Dura rudimenta, aut magnae congesta parentis
Ossa, rudis terrae soboles, despectaque laudum
Materies, sed Socraticis mens dedita curis,
Quaeque Stagiraei tecta insidiosa Lycaei
Pressit, & humanos prorsus desueta labores,
Vidit in obscurae gremium subtile Minervae.
Non tibi plebeio sudatum pulvere nomen,
Non senium, non fama datur; verùm ardua rerum,
Et nulli, aut certè paucis tentata priorum
Lustrasti spacia; immensorum plena laborum
Area prima tuae pandit tentoria laudis.
Te gravior valido pressit Sapientia nisu,
Ipsa Cleantheae denudans ilia turbae,
Ingenio monstrante viam. tibi vasta sophorum
Atria, Cecropiae miranda arcana senectae,
Rixantesque choros, & non placabile Graîum
Agmen, & ancipites ostendit diva catervas.
Quicquid in antiquis contendit Pallas Athenis,
| |
| |
Inventum quodcunq́ue tuo schola prisca recessu,
Prodidit. Haec magni dedit aspectare Platonis
Communes rerum facies, abstractaque mundo
Formarum genera, aethereos agitata per orbes.
Illa tibi Samiae veneranda silentia turbae,
Migrantesque animas, nec dilanianda ferarum
Tergora, & innocuae praescripsit pabula mensae.
Iamque aetas prior, & sapiens abstruso vetustas
Cunctaque difficilis patuerunt ostia secli;
Cum per Avenroen, facilisque inventa Iavelli,
Per gravis Alphonsi folium, per inhospita Scoti
Tecta, per Occami latebras, decreta Pereri,
Occultosque sinus Thomae mens ignea rupit.
Non latuit Fonseca pater, non docta Toleti
Pagina, non dubios versans Mirandula sensus.
Trivisti Gabrielis opus, quaesita Lovanî,
Et Caietani Scholion, perque abdita Suarae
Scripta, laboranti tantum perspecta cerebro,
Perque thesesDurande tuas, sinuosaq́ue dicta
AEgidij, Bedamque senem, perque omnia raptus,
Immensum Sophiae tranasti sedulus aequor.
Qualia terrenum fugiunt molimina vulgus,
Vix hominis sortita modum: sibi congrua poscit
Limina, nec crassis animorum nascitur atrijs,
Sed genium res istae cupit. Mens illa deorum est,
Semideisque immixtus agit, quicunque sagaci
Ingenio naturae obices & claustra relaxans,
Tantarum potis est causas evolvere rerum.
Hic terram, sed ut exul, habet. secretaque mundo
Pectora fert, quin solum anima est, dum simplice motu
Spirituum puros meditando conficit actus.
| |
| |
Obstupuere viri, & totus (sacer ordo) Senatus,
Palladiâ cum gente, novam miratus honorum
Materiam, quoties rationum umbone coruscans
In varios docto te ferres ordine gyros,
Hostiles acies, emissaque tela retundens.
Ipsa inimica phalanx tanto se fassa minorem
Principe, devictas aquilas, inhonoraque signa
Ante pedes posuit. Neque enim victoria maior,
Quam quae confessos animo quoque subiugat hostes.
Tale tenes meriti spacium, cui curia Patrum,
Et Procerum veteres hodie vox iusta triumphos
Aptat ovans, cui posthabita Tritonia Cyrrha
Servit, & antiquo decernit pilea ritu.
Iustior haec laudum seges est, hoc pulvere currat,
Quisquis ab ignavo senium defendere mundo
Tentat, & aeternae captat solatia famae.
Quare age, magnorum testis praeclara laborum
Aspice Leyda virum, iuvenem quem dixerit aetas,
Mens grandaeva virum; quem vult natura minorem,
Maiorem grandaeva suis industria curis.
Aspice, totus adest oculis, dum tempora tristis
Praeteriere morae, Pallasque exporgere frontem
Nostra venit, postquam attonito delubra Senatu
Muta diu, solitis iterum referata loquuntur
Vocibus, & sacri pandunt oracula vates.
Laetitiae da signa tuae, gratisque verenda
Imperijs, lacrymasq́ue piae miserata Minervae,
Iura simul, sceptrumque refer, venerare clientem,
Qui novus incedit Sophiae per templa sacerdos.
Exere iam dignos tantae certamine laudis
Laeta choros, quantumque tuis facundia pollet
| |
| |
Ingenijs, expande decus. Stat certa merenti
Mercedis mensura, iuvant praecognita quemque
Proemia, & egregijs gliscit Sapientia donis.
Illa suis licet aucta bonis vix extera curet
Iudicia, & strepitus vulgi, facilesque susurros,
Magnificasque trabes, & honoris negligat arcem;
Vsque tamen socios tacite sibi poscit honores,
Et pompae, plaususque aliquid, gratique favoris,
Et strepitus patitur, quamvis non proemia tantum,
Quam curas, studiumque suum, & se digna moretur.
At tu Pegaseas tandem conscende curules,
Quò laudum se tollit apex; da cernere doctum,
Sed socia virtute, caput; tibi nomina tandem,
Principibus concessa viris, & debita claris
Ingenijs, tardae famulis invisa Vacunae,
Transcribit senior venerando Snellius actu.
Iam votis mensura tuis, quaesitaque dantur
Munera, dum plenis prostat tua fama theatris,
AEternum latura decus, nunc undique laudum
Cingeris agminibus: iam te meruisse videmus,
Dum plausus, titulosq́ue refers. Iam Dextera concors,
Iam placidae praetexta Togae, iam Pilea priscum
Digna decus, digitisque auratum insigne coruscans,
Et celsae Sedis facies, tactumq́ue volumen
Debita nascenti decernunt iura Magistro.
Ecce novos Phoebo pubes dilecta triumphos,
Et tantum comitatur opus, tibi plena Lycaei
Atria densatis fervent devota catervis.
Applaudit simul aequa cohors, gratoq́ue coronas,
Et currus tibi corde parat, defertur amicus
Concordi sed voce, favor, tibi gratia Patrum
| |
| |
Gestit ovans, gaudet sacra cum gente Senator,
Votaque Pieridum cumulant plebeia favorem.
Iam Leydae communis amor, iam maximus audis
Antistes Sophiae, de te miracula quisque
Colligit, inque animis plausu meliore superbis.
Scilicet hoc meritis praeclari nominis addit
Annexus pietatis honor, tantamque rependit
Relligio tibi culta vicem, dum criminis insons
Virtutis pura veneraris mente tribunal.
Euge, movent tua facta Deos, Parnasia laeto
Murmure templa sonant, & te nascente magistro,
Vndique Pegasea Phoebus stipante caterva,
Carmina festa fremit; tremulis quae fluctibus inter
Luxurians fluidos Aganippe concitat amnes.
Pallas Cyrrhaea thalamum tibi sternit in aula.
Calliope viridis contexit brachia Daphnes.
Melpomene tibi laeta boat, sed concinit illi
Dulcior Euterpe modulis. te coelica vellet
Vranie celsa coeli regione locare,
Sed Iovis illud erat. Quin laudis conscia Parca,
Non rumpenda tibi promittit stamina Clotho.
Nec satis hoc. nimis arcta tuis sunt nostra triumphis
Regna, nec ingentes metitur Belgica laudes.
Trans pelagi spacium curris, dum nuncia rerum
Fama Britanniacam velox se accingit ad urbem,
Natura famulante Deae, quae vincta resoluens
Claustra maris, portus aperit, quò libera puppis
Possit oloriferas effundere nomen in undas.
Tuque mihi, titulis gravis, & fama ubere praegnans
Salve progenies, seris quae debita seclis
Battavicis ponis laudum spectacla tuarum
| |
| |
Porticibus. laetare tuis mens splendida curis,
Quae dominum mercede beant, dum basia iungunt
Hinc labor, hinc meritas texens Astraea coronas.
Sed dum per magnos graderis spectandus honores,
Vnum te Pietas, & coeli filia poscit
Relligio, sacros studijs invade penates,
Ipsum ordire Deum, pateant secreta Tonantis
Abramidum, priscique patres oracla loquuti,
Cui tantum Natura patet, donataque coelo
Tota salutares mens imbibat enthea sensus.
Sic te, quem gravior fecit doctrina magistrum,
Relligio perfecta beet, sic nobile lucrum
Christiadum Pietas celso te inscribat Olympo.
|
|
Auteursrechtvrij