|
| |
| |
| |
Amplissimo, doctissimoque viro D. Matthiae Overbeqvio, Hamburgi ad Albim moranti.
XVI.
ALbi pater, cuius latè per littora miles
Vandalus, & Cimbrûm posuit tentoria rector,
Saxonicamq́ue ciet vicina per oppida gentem;
Si tibi pugnacis placuit vetus accola Rheni,
Et Batavos bellator amas, si noxia non sunt
Federa nostra tibi, & causis certamus ijsdem;
Quem servas, mihi redde virum. tibi pignus amicum
Creditur, & doctae decus haud ignobile Leidae.
Dum procul à patria peregrino fertur in orbe
Dux Ithacus, castaeque dolet se vota morari
Coniugis, excelso Pallas Tritonia tandem
Supplicat una Iovi. reddi sibi Thesea ventis
Cressa puella petit: tardisque obmurmurat undis
Phyllis, & absentem plorando carmine moerens
Demophoonta vocat. lenes in carbasa Cauros,
Et faciles fluctus magno Venusina Maroni
Musa vovet, precibusque Deos, geminosque fatigat
Tyndaridas. hic noster amor mihi quaeritur absens,
Hunc serae poscunt, hunc poscunt mane querelae.
Vos precor, Hansatici currus, celeresq́ue quadrigae,
Vos precor, Hansaticae puppes, alniq́ue ratesque,
| |
| |
Accelerate virum. qui currus vexerit, illum
Curribus anteferam Solis, Venerisque, Iovisque,
Quaeque vehunt, Iuno[...] rotis. qua puppe redibit,
Illa meis vivet, ceu quondam nobilis Argo,
Carminibus celebrata ratis. non AEolus illi
Iratis insurget aquis, infestaque Thetys
Illidet trepidam scopulis. aeterna Favonî
Otia, placatasq́ue sibi persentiet undas.
O, mea si Superis consors fortuna teneret
Frena poli, subito vastum Iovis armiger ales
Hoc raperet, per inane, caput: vel grande per aequor,
Qualis Agenoream Tyrio de littore Sponsam
Abstulit, in nostras securum transvehat oras
Taurus, & Europa plus dignum virgine nobis
Portet onus. quin Daedaleas mea fingeret alas
Dextera, & hinc humeris illas, hinc figeret armis,
Propitiosque darem Zephyros. sic praepete cursu,
Vatis ad imperium, caelos tranaret & auras
Pierij dux ille chori, & sublimior iret,
Virtutum quà vergit iter, suffultaque laudum
Fama patrocinio magnis enavigat ausis.
Tu, qui iussa Deûm celeri trans aequora motu,
Plutonisque domos, coeliq́ue palatia defers,
Atlantis Tegeaee nepos, talaria plantis
Indue, Teutonicamq́ue celer delabere in urbem,
Atq́ue haec verba refer: Quid in his, Vir maxime, terris
Protrahis egregios Soles? cur sidera brumae
Sideribus vicina placent? Germania discors,
Rixantesque Ducum populi, commissaque magnae
Balthica signa Aquilae, atque Albi contrarius Ister?
Siccine te Batavae subiere oblivia terrae,
| |
| |
Auriacaeq́ue scholae? sic claram Palladis urbem
Dememinisse potes? nec te dilecta tuorum
Nomina, magnificique lares, Sophiaeq́ue serenum
Numen, & ancipiti tangunt resonantia vero
Pulpita? crede, tui dudum possessor amoris,
Perpetuusque comes lateri, cui saepè solebas
Pectoris arcanos motus, tacitosque fateri
Alterno sermone sonos, iam solus inerrat
Hîc illîc Barlaeus agris, ceu raptus Oresti
Si Pylades foret, aut Theseus sol visset amico
Vincula Pirithoo, vel charo spretus Achilli
Castra Meneciades pavidis lustraret Achivis.
Dixerit haec Atlantiades, facundaque pandat
Ora prior. Iam tu, Iunonis nuncia magnae,
Nimbo cincta latus, propera Thaumantias Iris,
Femineasque ordire preces. dic qualia pigro
Oenone dixit Paridi, vel Sestos Abydo,
Deianira viro. castae suspiria narra
Coniugis; ut lentae ignorent sua gaudia noctes,
Nesciat officium thalamus. dic multa perire
Oscula, dic vanâ amplexus sub imagine fingi,
Et Veneris languere faces; velut orba colono
Torpescens feriatur humus: dic moesta vagari
Pignora, & Ascanium. foribus dum ludit in ipsis,
Incusare moras, & lentum poscere patrem.
Si minus haec moveant, pendentis ab ubere matris,
Innocuos risus Agathae, frontemq́ue genasq́ue
Obijce. Dix spatijs flores marcescere cunctis,
Nec folijs decus esse suum: vix colla papaver
Tollere: candidulum vultus mutare ligustrum,
Fraga mori, nullum violis constare colorem,
| |
| |
Aurea nec solito gaudere rosaria cultu,
Liliaque è calathis altè flaccessere canis.
Dic genus aligerum, nullo iam Praeside, magnis
Inter se committi odijs, crebrescere pugnas,
Nec ferri peregrina domi, pipire palumbes,
Tot modulos cessare avium: Pandione natam
Pristina fata queri: non lascivire columbas,
Nec spem venturae sobolis promittere missas
Phaside Barbarico volucres: Meleagrides abdi
Gallinas, laxisq́ue Afras vestigia pennis
Ducere tarda satis; dominoque absente, nec agris
Laetitiam, solitosque animos constare caballis.
Intereà, dum nostra Deos arcessit Olympo
Pagina, lene tibi sternant, Vir magne, profundum
Naiades, & faciles veniant ad carbasa venti.
Scande ratem, properat Tiphys, quae surgit ab Ortu
Ducet ad optatam iam te levis aura Creusam.
|
|
Auteursrechtvrij