Poemata

In Manes Auriacos Casparis Barlaei Epigramma Constantini Hvgenii equitis.

RIsimus has inter lachrimas; ignoscite Cives,

Gaudia nec vobis invidiosa loquor.

Risimus. hos nobis lugendi docta voluptas

Exprimis, hos plausus ingeniose dolor.

Quae mihi Barlaeîo praeeat suspiria planctu

Praefica, quae grandes effleat ore modos,

Vt veter arridere, pius de Cive poeta

Factus, & in grandes mollis utrimque modos?

Non decet alba bonum facies in funere civem,

Lectorem facies non decet atra tuum,

[p. 35]

 

Hinc dolor, hinc lauti luctus, & gratia flendi

 

Afficit, ancipitem quo feriare magis.

 

Pace tuâ, Barlaee, subit gaudere gementi,

 

Vt subit à gemitu gratior urna tuo.

 

Qui me flere velis, fletu minus ora venusto

 

Infice, tam comptè qui iubet, ille vetat.

 

Vos tamen ut, magni Manes, flevisse libenter

 

Arguar, in fletus invoco porrò meos,

 

Sed Batavos fletus, patrij lamenta doloris

 

Conscia, de tali languida verba sinu.

 

Qui male plorantes sequitur pudor, esto Batavûm,

 

Vix rubor humentes afficit iste genas:

 

At bene lugendi sequitur quae gloria vatem,

 

Hanc Barlaee tibi cedimus, una tua est.