ten, dat gy een weinig spatie laet tusschen de eerste, en de leste pijl; want door het aensteken van de eerste, sal de ander aen brand raken, eer het sijn tijd is om te branden: om daer dan van versekert te wesen, vouwt een stuck papier, acht, tien, a twaelf dubbelt, en seept het papier, so gevouden, heel vet, op beide zyden, en kanten, en bind het dan op het Rad, tusschen de Staert van de leste, en de mond van de eerste: Neemt dan een vel rood, blaeuw, of groen Papier, snijd daer stucken af, soo lang als de kanten van’t Rad, dat ze de breedte van twee duimen hebben, dit soo gesneden zijnde, plakt dan dat Papier heel net met Stijfsel over de Vuurwerken, op ’t Rad, dan sal het werck niet sienbaer worden, en ook mooijer slaen, als de vuile pylen, die met swart besmet zijn: maer men moet de mond van de eerste pyl niet toeplakken; want daer aen moet men het in brand steken; soo dan gedaen hebbende, is het Rad klaer om aen te steeken; en om het Rad te gebruiken, so moet men een spil laten draeijen, die in het Centrum van’t Rad moet gaen, en moet de selve ook heel wel gepast zijn; op ’t dickste einde van de As moet een ysere Schroefje vast gemaeckt worden, om dat men het aen een Pael moet vast maeken; als men het dan aen een Pael vastgemaekt heeft, doet dan het Rad daer aen, en daer moet een klein Pennetje dwers door de As gestoken zijn, om ’t Rad mede vast te houden, op dat het door zijn motie niet af valt; steeckt dan de eerste Pijl aen brand, met een Lont, en men sal’er de operatie met groot vermaek van zien, soo het wel gemaeckt is: En als men hebben wil, dat het Rad Horisontael loopt, soo