Die cronycke van Hollandt, Zeelandt ende Vrieslant, met die cronike der biscoppen van Uutrecht (Divisiekroniek)

Van enen groten onweder, daer groot scade of quam.
Dat VI capitel.

In den jare M IIII C XCV, den XIIII dach in julio, des avonts ende voert alle den nacht doer, doen wast een alten lastigen swaren weder van donre, blixem, hagel ende regen, want omtrent Woerden ende Bodegraven gheschiede een alten onverwinliken scade van haver, gherst, hennep ende an den vruchten van den bomen, dat desgelijcs nye ghesien noch gehoert en was; want daer vielen omtrent Bodegraven hagelstenen also groet als een henneney, ende den meesten scade hadden si in den hennep, want die op tscoenste stont; ende die bomen stonden of si verbrant hadden

[p. 416v]

geweest, waerbi dat die luden daer omtrent alten hinderliken scaden daerby hadden ende vele van hen dairbi wel half bedorven waren.

Omtrent dese tijt was een opset ghemaect om die stede van Montfoerde in te nemen, want daer waren enighe voer tslot van Montfoerde ghecomen, ende hadden een scouwe in die graften gebrocht om tselve slot te beclimmen; mer die van binnen wordens gewaer, so dattet opset te nyete ghinc ende daer en quam nyet meer of. Mer hoe of wat, of wie si waren, dat bleef verborghen, datmer gheen recht besceyt of en wiste.