Die cronycke van Hollandt, Zeelandt ende Vrieslant, met die cronike der biscoppen van Uutrecht (Divisiekroniek)
(2011)–Cornelius Aurelius– Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 264r]
| |
waert gemaect worde van Brabant, ende wat hi al dede voer vrouwe Jacobe.
| |
[pagina 264v]
| |
scheyden souden. Soedat dye gemeente in der nacht opstont, ende vergaderden op die marct, wel gewapent; want zommige luden informeert waren dat die here van Heinsberge mitten anderen een opset ghemaect hadden, als si in der nacht een clocxken hoerden luden op Couwenberch totten Reguliren, dat si dan neder gecomen souden hebben op die marct, ende souden alsoe dye stat machtich geworden hebben. Oec bevant men dat die vreemde gasten by nachte in haer herbergen lagen op haer bedden wel ghewapent. Mer dit excuseerden si namaels als si verstonden dat die gemeente opgestaen was int harnas. So deden si oec haer harnas an, want si niet en wisten wat hem naekende was. Doe ontboden dye van Brusel den ruwaert, ende hi quam snellicken van Loeven mit dieGa naar voetnoot547 banreheren ende edelen ende mitten gedeputeerden van Loeven ende van Antwerpen seer danckende die poorters dat si hem soe eerbaerlicken hadden gehadtGa naar voetnoot548 int bewaren van der stede. Doe ging die ruwaert des anderen dages mitten baenroetsen op Couwenberch in sijn broeders sale, ende hi dede vangen tmeeste deel van des hertoghen dienres, ende den anderen gaf men oerlof. Corts daerna worden der vreemder heren knechten ontslagen die te Brusel gecomen waren, mer die edele ende heren, dijer wel C ende L waren, mosten daer bliven. Ende dye ruwaert dede nemen alle die paerden ende dat harnas dat die heer van Heinsberch mitten anderen daer gebrocht hadden, ende gaft sine vrienden diet hem beliefde. Ende als dese heren dus binnen Brusel gevangen lagen, screef dye keijser Segemont brieven an den staten van den lande van Brabant, biddende ende bevelende opten keyserlicken ban, dat sij se ontslaen souden van der vangenisse, of dat sij hem gaven een half jaer dach. Oec screven die coervorsten an den ruwaert ende staten van den lande, ende sonden notabele boden, datselve biddende. Daer die ruwaert altijt op antwoerde, dat hi den voerseyden gevangen gepresenteert haddet recht van den lande, opdat sijt begeerden. Ende dit bleef aldus staende, dat si niet ontslagen mochten worden, totdat si soe lief spraken Geraert van den Zijpe, die bi den ruwaert doen ende laet was, dat hi him anders informeerde, dat si gracie verworven ende worden ontslagen van der vangenissen, op condicien dat si weder in die vanghenissen comen souden op Alre Heilighendach naest comende. Ende soe sceyden si van Brusel. Mer die proest van Aken ende sommighe andere en wouden dye beloften nyet doen, waerom si gevangen bleven. Ende die grave van Moers wort gheheel ontslagen, mit alle sijn gheselschap, by middele van enen oervede die hi dede den hertoge, den ruwaert ende den III staten van den lande. Ende daerna quamen si alle weder in, sonder die heer van Heinsberge; mer namaels hebben hem die heer van Heinsberge ende sijn zonen, daer die biscop van Ludic een oft was, ghesubmitteert tot segghen van notabele personen. Desgeliken die ruwaert mitten twee waerliken staten, sodat si by middele van eenre uutspraken ontslagen worden. Na desen heeft die ruwaert die grave van Simpol sijn ruwertscap weder overgegeven hertoghe Jan sinen broeder, als dye doe bi den III staten weder gestelt ende ontfangen wert totten regimente van den lande. Ende si consenteerden hem een bede van C ende LXXX dusent Vrancrijcse cronen, tot terminen te betalen, om eens deels sinen staet mede te houden. Des beloefde die hertoge, dat men alle voerleden costen daerof betalen soude, sodat die grave sijn broeder daerof hadde XXI dusent cronen. Ende aleer die grave van Simpol uuten lande reet, so worden onthoeft heer Evert Tserclaes, ridder, Geldolf van Coudenberghe ende Willem van Pipenpoy mit noch XIIII van den notabelste van Brusel, die van dit verraet ende opset wisten. Ende dair worden geset VI C cronen op des heren van Asschen live, dye hem vinge of doot sloeghe, want hi die princepaelste was die desen twedracht tusschen den hertoge ende vrouwe Jacobe sijn huysvrouwe hadde gemaect. Ende dit gedaen sijnde reisde vrouwe Jacobe myt haer moeder weder na Henegouwen. |
|