Hoe heer Willem, grave van Oestervant, grave Willems soen, toech in Pruissen op die onghelovighe RuyschenGa naar voetnoot375.
Dat XXIII capitel.
In desen stride worde Willem, grave Willems soen, ridder geslagen, ende hadde hem vromelick ende wiselic, ende toende hem als een stout onvervaert ridder; waerom sijn vader, die goede grave, sende hem mit enen betaemliken staet totten heren van Pruysslant, daer hi mitten oversten meester van Pruysslant van der Duytscher Oerden een wijl tijts op die heiden ende ongelovighe Ruyschen met groter loven ende prys clouckeliken stridende was. Die heiden hadden scyer vernomen desen niewen jongen Hollantschen ridder, want hi niet of en lyet te wederstaen myt groter cracht haer vermeteldeGa naar voetnoot376 opsetten dat hi hemluden mit groter cloucheit ende vromicheit dicwils also lastich ende moeylick was in scade van roven ende branden, dat si nimmermeer van hem ombeschadicht en bleven, ende ontsagen hem seer in sijnre teghenwoerdicheit te comen als hi in den velde was.
Auteursrechtelijk beschermd