Hoe dat grave Florijs die Vette oflivich worde.
Dat X capittel.
In den jare Ons Heren M C ende XXIII, als die mogende prince grave Florijs van Hollandt sijn landen in groten rusten ende vreden XXXI jaer lang hadde gheregeert, wert hi sieck ende starf op die VI nonas van maert, ende wert mit groter droefheit gevoert tot Egmont ende mit betamelicker uutvaert aldaer begraven, ende rustet onder enen marmersteen. Dese grave Florijs hadde alle sine voersaten te boven gegaen in rijcdomme ende princelijcke doechden. Ende want hi sere milt was tegen den armen ende Goedshuysen, hadde hi dat cloester tot Egmondt begaeft met milde gaven, als mit IIII costelicke cappen, enen vergulden kelck, ende totter cassen van Sinte Aelbrecht gaf hi een stucke gouts ende een scone spanne, dye seer costelick was. Ende Petronelle sijn wijf ghaf dat voerseyde cloester tot remedie hoerre sielen een diakenrock, ende een casuffele, ende een stucke lants, geldende tsjaers II pont.
Auteursrechtelijk beschermd