Die cronycke van Hollandt, Zeelandt ende Vrieslant, met die cronike der biscoppen van Uutrecht (Divisiekroniek)

Van sommige dansers die een heel jaer lang dansten.
Dat II capittel.

In desen keiser Henrics tiden die II, is geboert een wonderlic ding ende mirakel, dat nye gesien noch gehoirt en was. Het is geboirt in den lande van Sassen, in een dorp gelegen in den Sticht van Meidenburch; in welc dorp een kercke stont, gewijt in die ere des heiligen martelaers Sinte Magnus. Opten heiligen Kersnacht, als die pastoer in zijnre eerste missen stont in groter devocien, ende op die tijt een koude nacht was, so stonden dair op XVIII manpersonen ende XV vroupersonen, ende maecten buyten der kercken enen dans opten kerchof, ende songen mit alle lude, ende springende ende dansende, dat si den priester stoerden ende vele moyenissen maecten mit haer singen. Die priester trat uuter kercken, ende geboet hen dat si van den kerchove ghingen, ende niet meer en dansten, of dat si verde vandaen gaen souden. Dese dansers bespottenden ende verachten des priesters woerden, ende en wouden vandaen niet gaen, ende bleven dansende ende springende, ende begonden luider te singen dan si gedaen hadden. Die priester wert toernich, ende sprac uut haesticheden aldus: 'God ende Sinte Magnus moetet geven ende verlenen, dat ghi aldus singende een heel jaer lanc moet dansende bliven.' Ende het is also gevallen, dat si een heel jaer lanc sonder ophouden also singende bleven dansen. Ende dat meerder wonder is, binnen alle dese tijt en quam op hemluden noch regen, noch dou, noch wint gevallen, noch si en

[p. 114r]

worden niet moede ende en hadden noch honger noch dorst, noch haer cleder ende scoen die si an hadden en versleten niet binnen al den jare. Ende vele van den dorpluyden, die haer kinder ende vrienden an den dans hadden gaen, hadden se gaern ofgetogen, mer si en mochtens niet doen, hoe groten arbeit si daerom deden. Als dit wonder verbreet worde, quam dair veel volcs uut allen hoeken der landen om dit wonderlic werck te sien. Ende als dat jaer omgecomen was, is daer gecomen Herebertus, aertsbiscop van Meidenburch, in wiens crisdom dit wonder gescyede, ende heeft dese dansers van den bant, daer se die priester mede gebonden hadde, ontbonden ende verlost, ende heeft se tegen die Heilige Kercke versoent. Des priesters dochter mit noch II ander, die mede gedanst hadden, zijn terstont gestorven. Andere van dien sliepen III ofte IIII dagen ende nachten an malcander sonder wacker worden. Andere zijn dairna gestorven, ende sommige van dien bleven alle hair leden scuddende ende bevende, recht of si gedanst hadden, totdat si storven. Dit mirakel heeft een van den dansers, geheten Ubertus, in scrifte gelaten, ons tot een exempel ende lere die gewyde plaetsen te eren ende geen ydelheit daerop te bedriven.