Van II uutnemende wonderlicke miraculen die doer desen heyligen bisscop Rathbout geschieden binnen sinen leven.
Dat IX capittel.
Als dese waerdige heylige man dat habijt des biscoplicken religie ende oerdens angenomen hadde, heeft hi hem stadelicken geoeffent sonder ophouden in heyligen gebeden, aelmissen, abstinencien totten eynde sijns levens. Soe ist op een tijt geboert, als hi sat over maeltijt, ende al sijn commensalen goeden wijn droncken, dat hi alleen heimelicken dranck schoen, claer water. Dit een van allen anmerckende, geheten Gommaer, begeerde mitten heiligen man te drincken uut sijnre scalen, dwelc hi in gheenre wijs toelaten wilde. Mer dese Gommaer heeft daer op gewacht, ende nam al heymelicken des bisschops scael, dat hijs niet en wist, ende dranck daeruut enen groten dronck. Ende siet een groot mirakel is dair geschiet, want dat water was doer Goeds verhengenissen verwandelt in den alrebesten wijn, waeruut dat hi beducht worde; ende bat den heyligen biscop om genade. Mer die heylige man en screef dat nyet tot sijnre verdiensten, mer hi gaf God den Here daerof lof, ere ende dancbaerheit. Dese heylige biscop plach te resideren ende sinen biscoplicken stoel te houden in die stede van Deventer; want dye stadt van Uutrecht noch al verwoest lach, ende beheert van den Denen. Soe ist op een tijt geboert, dat hi tot Uutrecht quam om die heilige plaetsen ende steden der heiligen mit devocien te visiteren. Die Denen dit vernemende, liepen hem te moete, ende mit