Hoe dat dese heylige man sine discipulen sant doer sijn bisdom om dat ongelovige volc te bekeren.
Dat XXXII capittel.
Dese heylige vader was seer sorchvoudich ende naerstich, als een goet harder ende pastoer, om sine ondersaten, die noch ongelovich in den wech der afgodiscap dwalende waren, te brengen in der rechter koye ende wech des salicheits, heeft sine discipulen mit groter naersticheit gesonnen int lant van Overysel, als Lebuijn, Marcellijn, Willibalt ende Lijfwijn, die hi alle bequaem daertoe kende. Ende hebben mit hoer heylige leringe ende exempelen des goeden levens veel volcs bekeert, mer Lijfwijn starf onlanxs daerna, ende leit tot Oudezeel begraven. Lebuijn quam in der stede van Deventer, ende dede dair grote naersticheit ende arbeit om dat rude, grove volc totten heyligen kersten gelove te brengen. Ende heeft aldaer mit zijnre heyliger leringe ende predicatie veel volcs bekeert ende een kercke gemaect, daer hi na vele goede wercken salichlic gestorven ende in begraven is; welcke kercke naderhant van den ongelovigen Denen ende Noormans gedestrueert ende verwoest worde. Mer namaels wert sijn lichaem gevonden ende verheven, als men in sinen legende dat breder lesen mach. Die ander discipel, Willibalt, die oec uut Engelant van der Neder-Sassen ofte Vriesen geslachte gecomen was, dede oec groten arbeyt onder dat ongelovige Vriesse volc, ende overmits sijn heilich ende duechtlic leven, heeft hi mit sijnre leringe vele heydenen Sassenen bekeert; ende om sijn heylich levens willen wert hi van den coninc Kaerl die Groot van Franckenrijck gemaect ende geordineert die eerste biscop van Bremen, ende wert daer na sijnre doot mit groter eren begraven.