Van den heyligen man Sinte Gregrorius, die derde biscop van Uutrecht.
Dat XXX capittel.
Gregorius, een edel geboertich jongeling uut Duyslant, wert nae Sinte Bonifaes die III biscop van Uutrecht bi ordinancie ende provisie des voornoemden aertsbiscop Sinte Bonifaes. Dese eerwaerdige ende heilige man Sinte Bonifaes, als hi binnen sinen leven prekende was in den landen van Hessen ende Duringen, quam hi op een tijt in een joncfrouwen cloester by der stat van Trier, gelegen opter riviere van der Mosele, in welcke abdye een devote ende religiose abdisse was, geheten Adula; ende ontfing desen heyligen man mit zijn geselscap mit groter begeerten ende vrienscappen, hopende van hem te horen enige solacelicke ende gheestlicke woorden, stichtende totter ewiger salicheit. Ende sittende ter tafelen, quam daer een jongeling van XV jaren, daer Adula, die abdisse, een oudemoeder of was, genoemt Gregorius; ende na ouder ghewoenten der geestlicker ordene las hi over maeltijt bescheydelic ende discretelic na sinen vermoeghen die omelye des heyligen evangelijs ter tijt dienende. Ende dit gedaen sijnde, began Sinte Bonifaes dese woorden, dier gelesen waren, te repeteren ende te verhalen mit sulcker vuericheit, dat dat hart van desen jongeling in der lieften Goeds also ontstac, dat hi alle sinen vrienden ende lantscap afterliet, ende volchde den heyligerGa naar voetnoot253 man Sinte Bonifaes na, ende was een getrou medehulper om te bekeren dat onghelovighe volck van hore dwalinghe ende afgodyschap. Waerom als Sinte Bonifaes by Godlijcken inspreken sinen anstaenden sterfdach vernomen hadde, ordineerde ende sette hij na hem desen heyligen man Gregorium te wesen biscop van Uutrecht.
Auteursrechtelijk beschermd