Die cronycke van Hollandt, Zeelandt ende Vrieslant, met die cronike der biscoppen van Uutrecht (Divisiekroniek)
(2011)–Cornelius Aurelius– Auteursrechtelijk beschermdHoe dat die Sicambrinen bestreden worden van desen Slaven omtrent die eylanden van Zeelant en hoe dat Dordrecht ghesticht wert.
| |
[pagina 18r]
| |
lant woenden, geneerden hem mit copen, scapen, paerden, ende vermenichden oec seer ende worden seer starckGa naar voetnoot127 van volck van wapenen. Onder die welcke datter ene was, mer lange jaren hierna, geheten Dorech. Ende dese stichte ende fondeerde een stede ofte veste. Ende dede se na hem selven heten Dorechts Drecht, die wi nu noemen Dordrecht, ende is bi lancheden van tijden een vermaerde coopstadt gheworden, ommedat si te lande ende te water wel gheleghen was; want alle die scepen die riviere van den Rijn ende Mase nedercomende, mosten daer verbi ter zeewert inne. Lange tijden hierna, ende dat landt totten Heilighen Kersten ghelove bekeert ende ghebrocht wesende, woonde binnen der stede van Dordrecht een eerbare maget, genoemt in Latijn Sotheris, mer in Duytsche Zuwaert; dese stichte ende fondeerde die eerste kercke aldaer, mit alleen drie pennigen, die si in haer budel hadde. Ende hoe dicwils dat si die uut gaf, altijt waren si weder in haer budel, waeruut dat die werckluden vermoeden dat si veel ghelts hadde ghehadt, omdat si soe costelijcken werck timmerde ende maecte; ende hebben se op een tijt ghewacht, ende die kele of ghesteken. Ende op die stede ontspranck een scone fonteine. Ende als si niet meer dan dese drie pennigen bi hoer en vonden, waren si seer droevich, ende beroude hem seer dese moort, ende was hem seer leet. Ende die moordeners worden ghevanghen ende ter justicie gheset. Ende als men se rechten soude, ontspronck dese maecht van der doot, als van enen sware slapen, ende verloste dese drie mannen, ende brocht se tot Romen. Ende aldaer spraken si haer biechte mit groten berouwe van der misdaet. Ende als die paeus dit mirakel hoorde, ende sach den snede ende tlitteken in horen hals als een roden siden draet, gaf hi dese maget grote indulgencien ende oflaten, omme die kercke van Dordrecht voert op te timmeren. Dwelck si dede. Ten lesten is si salichlijc gestorven. Mer hoe oft wanneer dat dit ghesciede, en weet men geen besceit of, dan dat men dagelicx noch siet binnen der stede die voerscreven fonteine. |
|