Ad Joannem Antoniaden, Yae Laudes,
Belgico carmine egregie celebrantem Ecloga.
Mycon.
NOx erat, & puro fulgebat lumine Phoebe,
Obductoque dies nondum albescebat Eoo,
Coerulaque, & nulli turbarant flumina venti;
Supremâ cum forte Mycon consedit in alno
Piscator, medioque locum sibi legit in Ya,
Unde urbem immensam adspectans, fluviumque potentem,
Suavibus orditur numeris, fallitque laborem.
Namque canebat, uti coelo acceptissimus amnis
Amstelias praetervectus turresque domosque
Liberiore fluat campo, & se mergat in aequor:
Tum laevum latus, & qua ferro ignique Pyracmon
Navibus insudat longis, ac brachia versat,
Materiamque regit docilem, fingitque regendo.
Hinc aliam sese in partem deflectit, & omnes
Miratur lato dispostas ordine proras,
Lunatamque urbis faciem, & volitantia longe
Carbasa, distentosque sinus pandentia ventis.
Hae ludunt, illae stant pulvinaribus altis.
Tunc & divitias magni, viresque, decusque
Fluminis, Amsteliaeque canit commercia gentis,
Utque rates toto discurrant denique ponto:
Quaeque Asia, Europeque sinu admiranda recondant,
Quae Libyaetellus atque extremi Garamantes,
Et nostro divisa refundat America mundo.
Inde Caledonios amnes, Rutupinaque saxa,
Vicinumque refert Tamesin, Gallumque superbis
Sequanam aquis, Ligerimque novalia laeta secantem,
| |
Praecipitem & cursu Rhodanum, ingentemque Garumnam,
Atque Tagum, atque sit as extremo in vespere Gades,
Tyrrhenumque aestum, & Siculi salis otia Zanclen,
Quique undâ Venetas interfluit Adria moles.
Addit & AEgaeum pelagus, Smyrnaeque recessus,
Addit Alexandri muros, septenaque Nili
Ostia, desertasque Jovis sitientis arenas:
Praecipue Rubri censum maris, Indaque regna,
Nardumque, casiamque, & olentes cinnama silvas,
Auroraeque domos, gentesque, urbesque repostas,
Quoque prius nullae steterant in litore puppes.
Cantat & ut Mauros sulcarit navita fluctus,
Atque Magellani intrepidus ferventia mundi
Transierit vada, Pacificumque recluserit aequor,
Et venas, Peruana, tuas: Ut robore multo
Iverit in Borean, atque indignantibus undis
Luctantem oceanum, ac mediam perfregerit Arcton,
Insanamque nivem, & glaciei immania claustra:
Et qua Trinacriis jactat crateribus ignes
Hecla pares, glomeratque undantem ad sidera noctem.
Talia dum memorat, tenebris evolverat orbem
Purgatusque dies pleno fulgebat Eoo,
Quando leves fluitare videns sine pondere nassas
Legit lina Mycon, duxitque ad moenia pisces.
At Genitor sonitum cognovit gurgite ab imo,
Omnesque exiliere cavo Oceanitides antro
Ducentes choream in numerum, plausumque cientes:
Cymothoë, Drymoque, Thaliaque, Dynameneque,
Nisaeeque, Rhanisque, & coerula Limnoria,
Atque Hyale, atque Rhoë cum Teutonica Galatea.
Quas inter forma ante alias praestante sorores
Flava comas Galatea virenti fronde Myconem
Implicat, aeternoque comas obnubit honore.
|
|
Auteursrechtvrij