Gedichten. Deel 2

Aen Niklaes Six, Toen hy Prijs in 't Latijnsche School gehaelt had. 1673.

Niklaes, die, noch zoo jong en teer,

Reets andren leert te boven streven,

En worstelt in het perk van eer,

Door lust tot wijsheit aengedreven:

Vaer voort in 't loffelijk besluit,

En munt geduurig hooger uit.

Geleertheit wenkt u met haer hand,

Zy word deur moeite en vlijt verkregen:

En valtze eerst lastig aen 't verstant,

Te ryker is daer na haer zegen;

Gelijkg' in 't kleen alree die wijs

Kunt merken uit uw gulde Prijs.

Volg Vaders spoor die, in het leet

't Geen 't land bestormt met alle krachten,

Noit zachter zijne zorg vergeet

Als met den rijkdom der gedachten:

Dan zultge zien, als 't al vergaet,

Dat noit de wijsheit u verlaet.