Gedichten. Deel 2

Aen Juffrouw Suzanna Bormans, Ziek zijnde.

O Lenteroos, hoe zijn uw bladen

Dus slap, hoe hangt u 't hooft zoo neêr,

Dat korts, met zilvren dau beladen,

Kon strijken aller bloemen eer?

Waerom is schoonheit juist zoo teer?

Waer is dat blozend root geweken,

Dat aengename roozebloet,

't Geen eedle zielen kon ontsteken,

Om uwe waerde, in minnegloet,

Waer vliegt dat heen met zulk een spoet;

Maer 't geen zoo haestig wert benomen,

Of ik bedrieg my in mijn waen,

Kan ook zoo haestig wederkomen.

De zon, hoe snel in 't ondergaen,

Komt 's morgens sneller opgestaen.

Ik zie alreets u weder blozen,

'K zie al uw luister weergekeert,

Terwijl gy boven alle roozen,

Gelijk voorhene triomfeert,

Daer elk op nieuw uw schoonheit eert.