Gedichten. Deel 2(1685)–Joannis Antonides van der Goes– Auteursrechtvrij Vorige Volgende Op de kundschappen van parnas, Door den Romein Trajaen Bokkaliin, Beschreven; En nu in 't Nederlantsch gedrukt by Hero Galama. Trajaen, de Roomschen Adelaer, Uit 's werrelts mist omhoog gevlogen, Ziet elk met zijn doordringende oogen In 't harte, en groeiende in 't gevaer, Het geenmen zelden ziet ontvlien, Die van een hooger geest gedreven De staetzucht weten na te streven, En in 't geheim der Prinsen zien; Geeft al de rijken haer waerdy, En weegt den aerdkloot op zijn pennen. Hy leert een Vorst zich zelven kennen, En 't rechte merk der heerschappy. Nu strijkt hy neder op Parnas; Daer alle volken zich vertoonen Voor Febus en der Muzen troonen, Van 's werrelts eene en andere as. Hier is Apols orakelkoor, De goude Drievoet en Laurieren: [pagina 151] [p. 151] Hier vest de wijsheit haer bannieren; En schroomt niet moedernaekt recht door Te streven, zonder hare leen Met praelgewaden te bedekken; Al die kleinoodjen achtze vlekken, En voor haer schoonheit te gemeen. Maer gy doorluchte Bokkaliin, Verheven ziel! die hier beneden Het hart der Vorsten dorst ontleden, En 't wezen schiften van de schijn; Al heeft de moortpriem u gevelt, Door een vervloekten nachtverrader, Die mooglijk zelf zijn ouden Vader De strot had uitgesneen om gelt: Uw glorie boet den val van 't lijf, En klinkt aen alle vier de winden. In Neerlant wasze schaers te vinden, En had by weinigen verblijf. Tot Galama, uit eedle zucht, Dien schat alleen benijde aen Romen, En over zoo veel land en stroomen, Uw werken voerde in onze lucht. Dat staetjuweel, zoo net in 't gout Der Nederlandsche tael gegrepen, Hoeft om geen nieuwen glans herslepen, Dewijl 't zoo braef zijn proef behout. Bedank dien Harlingschen Plantijn Die uwe spreuken me laet hooren In Frieslant, dun genoeg van ooren, Om haer te schatten zooze zijn. Vorige Volgende