Gedichten. Deel 1(1685)–Joannis Antonides van der Goes– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [pagina 100] [p. 100] Inhoud Van de Print voor het vierde Boek. EEn zeegevaerte, met schepraders aen den kant, Strekt hier des Ygods troon. een krans van wier, doorvlochten Met paerlen, siert hem 't hooft. aen zijne slinkehand Stort uit zijn kruik een stroom met kronkelende boghten. De rechte draeght een riem. de Zuider zeegodin Leunt op zijn schouder, en vermengt haer snelle baren Met zijne vloên, die voort vereenigen uit min. Een Triton, vuil van ruighte en lisch om zijne haeren, Torst d'ankerkabels op zijn schoften uit den grond. Men kan zijn' broeder met een anker op zien duiken. De Zeecentauwer schijnt te trotser, om de vond Der Waterdriebladkroon, op d'oude wierparruiken Der Tritons merkelijk afsteekende in der pracht: Hy baekent d'ondiepte af. De Boxvoet, tuk op laegen, Had in het weeligh riet de watermaegd verkracht, Bood d'Ygod haer geen hulp. het Spaeren schept behaegen In 't visschen, en getoet der Tritons aen haer zy: Een kroon van eikeblaên met helm en boterbloemen, Krult om haer hooft. de Zaen stort haere kruik in 't Y, Met maght van schepen, daer zy billijk op magh roemen. Een Zeemeermin zingt aen de Hoefbeek van Parnas, En spelt des Stroomgods lof. De Waterlandsche vlekken En dorpen staen rondom met melk van 't eerste gras In d'eemers. 't weitsch Sardam en Nieuwendam bedekken Met d'eedle seheepskroon 't haer: dees' toont de scheepsharpoen, En hoe de haring wort gekaekt in zijn saizoen. [pagina t.o. 100] [p. t.o. 100] Vorige Volgende