Gedichten. Deel 1

[p. 32]

Inhoud Van de Print voor het tweede Boek.

DE magtige Ystroomgod zit in triomf ten toon
Op zijne schulpkarros, en laet zijn bronkruik stroomen.

Vrou Zeevaerd siert hem 't hooft met eene goude kroon,

Daer zy hem zijn paruik van wier heeft afgenomen.

De Vreede en Oorlogh staen op schildwacht aen haer zy,

Die praelt in zijn rondas met eene trits van kruissen.

Terwijl de stroomgod word omsingelt met een ry

Van Vloet en Lantgoôn, die zijn scheepen aen zien bruissen.

'T getulbande Azïen deelt aen de Scheepvaerd uit

Gesteente, zijde en gout, uit haeren vollen hooren.

De Zont; gedorst met een gehorende ossenhuit,

Begroet de Noortkaep, die de sneeujacht stuift om d'ooren,

Met steil gebergt bekroont, en Heklaes fellen brant.

De Poolsche Ceres duikt door hun geslooten handen.

De Samojeed verschijnt aen 't Groenlandschwalvischstrant,

En mikt met zijn' harpoen, ten dienst der Nederlanden.

Men ziet'er de Moorin der Gibraltarsche straet

Verschijnen, 't hooft gehuld met Hercules pilaeren;

Waer by de Spaensche vrou in 't blanke harnas staet,

Wiens Schildleeu 't heilig kruis grootmoedig blijft bewaeren.

De maegt van Sina stort haer koffer in den schoot

Des Ystrooms. De Zwartin verbeelt ons d'Indiaenen.

De zwaere steen braveert met d'Amsterdamsche vloot,

En Amsterdam. Merkuur komt ons de Scheepvaert baenen

Om hoog, en schuift, door hulp der Maetschappy verlicht,

De nieuwe werrelt de gordijn van 't aengezicht.

[p. t. o. 32]