Entr'acte
Merckx slalomt door slagvelden
In het gezegende jaar 1972 glorieert de 27-jarige ‘kannibaal’ Eddy Merckx als nooit tevoren. Hij wint voor de vierde keer de Giro d'Italia en voor de vierde keer de Tour de France, én hij rijdt een nieuw werelduurrecord. In het vervloekte jaar 1972 valt de uitslaande Vietnamese brandhaard nog nauwelijks te blussen. In een ultieme poging om de verhitte geest(en) weer in de fles te krijgen, vluchten de Chinese roerganger en de Amerikaanse president vooruit, op zoek naar een vergelijk. Mao Zedong hupt daarbij over het kadaver van de vers overleden Fransman Maurice Chevalier en Nixon heeft de verscheiden Belg Paul-Henri Spaak, de staatsman met de elastische overtuigingen, als hindernis genomen. De Olympische gedachte dat deelnemen belangrijker is dan winnen, wordt dat jaar in München door een Palestijns commando doortastend toegepast. Balans van die deelname: 17 dode Israëlische atleten én Palestijnse terroristen. De Vietnamwaanzin wordt gesymboliseerd door het meisje dat een lading napalm over zich krijgt en krijsend van ellende het vizier van een cameraman binnenzoomt.