Uit het hart!

[p. 211]

Waarheid

Bij een hemelreine bronne,
Eer zij 't groene dal bespoelt,
Heb ik droomende eens gezeten,
En mijn heeten dorst gekoeld.
'k Heb het dal doorloopen later,
En gezocht den blanken vliet;
'k Vond er menig klare water,
Maar mijn bronne vond ik niet.

[p. 212]

 

In den drang der eerste liefde,

 

Blozend, aarz'lend en verrukt,

 

Heb ik, jongeling, den eersten

 

Reinen maagdezoen geplukt.

 

Later heb ik, 't hart vol wonden,

 

Naar den heil'gen kus getracht;

 

Nergens heb ik hem gevonden,

 

Niemand heeft mijn leed verzacht.

 

 

 

Waarheid, uit uw zuiv're bronne

 

Heb ik mij gelaafd als kind;

 

Waarheid, maagdeblanke waarheid,

 

'k Heb als jongling u bemind.

 

'k Min u steeds nog, 'k wil u vinden,

 

Rusten, slapen aan uw borst;

 

'k Voel den twijfel mij verslinden;

 

Kom, en laaf mijn zieledorst.