Uit het hart!

[p. 145]

Gemoed.

[p. 147]

Der kerels Zonen

Volkslied.

In 't weeldrig Vlaandren wonen wij,

Wij zijn van vlaamschen bloed;

Wij zijn der kerels zonen, wij,

En erfden hunnen moed.

Ons taal is zuiver als ons hart;
Zij vloeit wel zacht maar botst ook hard,

En klinkt vrij

Van bastaardij.

[p. 148]

 

Waar men ons wieg geschommeld heeft,

 

Waar moeders liedjen klonk;

 

Waar tusschen werk en kout ook zweeft

 

De kuische liefdelonk;

 

Daar, voor dat duurbaar plekje grond,

 

Wij sparen 't brood uit onzen mond,

 

Houden 't vrij

 

Van bastaardij.

 

 

 

Daar leert ons 't werk wat blijheid is,

 

Wat zelfsgenoegen baart;

 

Daar leert ons 't werk wat vrijheid is,

 

Rond onzen eigen haard;

 

Daar kweeken wij een talrijk kroost,

 

Dat van gezondheid blinkt en bloost,

 

Houden 't vrij

 

Van bastaardij.

 

 

 

Ja! door ons werk verwerven wij

 

Genoeg voor kind en vrouw;

[p. 149]

 

Zoo leven wij, zoo sterven wij

 

Aan taal en zeden trouw.

 

De vlaamsche kracht, de vlaamsche moed,

 

Stroomt door ons aad'ren met ons bloed

 

Altijd vrij

 

Van bastaardij.

 

 

 

God, zegen onze kleine woon,

 

Geef aan ons zonen kracht;

 

Bewaar ons dochtren, kuisch en schoon,

 

Van wulpscheid en van pracht;

 

Laat waaien uwe frische lucht

 

Door 't land, dat slechts ontaarding ducht;

 

Houd ons vrij

 

Van bastaardij.