Uit het hart!

[p. 139]

Boven ons Hoofd

Als de lente wederkomt,

Als het bieke op de bloemkens bromt,
Als het zonneke lacht en streelt,
Als het vogelke springt en kweelt,

Boven ons hoofd, in de blaren;

Op het lieve pleksken dan,

Zitten wij weêr als vrouw en man,
Waar we als verloofden gezeten waren.

[p. 140]

 

Dan, o liefste vrouwke mijn,

 

Onder des hemels blauwen schijn,

 

Wisselen wij nog eens den ring.

 

Dan lacht hoop en herinnering

 

Boven ons hoofd, in de blaren.