Uit het hart!

[p. 119]

Kinderreden

‘Moeder, moeder, waar is broerke nu gegaan?
Op de schoolzei de eene: Uw broerke is naar den hemel;
Maar een ander zei: Uw broerke ligt op 't kerkhof,
Op het kerkhof, daar waar zoo veel kruiskens staan.

Op het kerkhof, moeder! Zie toch eens daar buiten
Hoe het sneeuwt en waait en ach! hoe koud het is!
Op het kerkhof ligt hij niet, o neen, gewis;
Gij en zoudt hem daar alzoo niet laten liggen.’

[p. 120]

 

En de moeder zakte neder op een stoel,

 

Borst in tranen, met de handen voor haar oogen,

 

Snikte, snikte dof, en wilde en kon niet spreken....

 

't Kind aanzag haar, met een blik van diep gevoel,

 

 

 

Ging tot haar en nam haar beide handen,

 

Trok ze rond zijn hals en kruiste ze op elkaâr,

 

Vlijdde 't kopje tegen hare borst en schouder,

 

Sprak geen enkel woord en weende stil met haar.