Marie en Pauline, of Nederigheid en hoogmoed

[p. V]

Opdragt
aan mijne beide dochtertjes.

Mijne Lieven!

Voor U heeft Uw vader dit boek geschreven. Voor U, mijne lievelingen! die nu nog wel niet in staat zijt, om alles wat daarin voorkomt te begrijpen; maar die eenmaal, wanneer de Heer U in het leven laat, daarin een spiegel zult hebben voor Uw levensgedrag. Zalig zal het mij dan zijn, U te wijzen op de leeringen, die het bevat. Mogt het echter den Heer behagen, mij eerder op te roepen; welnu, dan is het een erfdeel dat ik U nalaat, beter dan alle aardsche schatten: lessen van wijsheid en godsvrucht. Door die op te volgen, zult Gij mijne nagedachtenis de

[p. VI]

beste eere geven, en, is het mogelijk, mijne vreugde daarboven nog vermeerderen. De herinnering aan die lessen moge U terug houden van de verderfelijkste aller ondeugden in Uwe sekse: den hoogmoed, die reeds zoo menig eene ten val bragt. Zij moge U doen wandelen in dit leven, bekleed met de eerste deugd des Christendoms, de nederigheid, die U welgevallig zal doen zijn aan den Hemelvader en bemind bij de menschen. Zoo zult Gij gelukkig leven hier op aarde en het best de nagedachtenis vereeren van

Uwen liefhebbenden Vader,

P.J. ANDRIESSEN.

Januarij 1856.