Marie en Pauline, of Nederigheid en hoogmoed

[p. t.o. III]

Kom, Cezar u brengen naar huis. Blz. 17.

[p. III]

Voorberigt.

De gunstige ontvangst van mijn tony en armand, die binnen een kort tijdsbestek een tweeden druk heeft noodig gemaakt, is eene der oorzaken, die mij hebben aangezet tot het opstellen van dit werkje. Ik heb thans mijne krachten beproefd aan het schrijven voor meisjes. Edoch, evenzeer als mijn tony met veel graagte door deze gelezen wordt, hoop ik dat mijne marie en pauline ook mijnen jongen vrienden niet onaangenaam zal zijn.

Slechts een enkel woord over den inhoud. De oogen des publieks worden tegenwoordig meer dan ooit naar Nederlandsch Guiana heengetrokken, en het kan niet anders, of onze kinderen, die daarover hooren spreken, gevoelen hunne belangstelling in die zaak opgewekt. Het grootste deel der geschiedenis speelt daar. Door berigten in te winnen van onafhankelijke personen, die jaren lang in Suriname vertoefd hebben, heb ik mij op de hoogte gesteld van de behandeling

[p. IV]

onzer slaven aldaar. Ik heb die daarom zooveel mogelijk naar waarheid voorgesteld.

Door eenige bijzonderheden mede te deelen aangaande deze voornaamste onzer Westindische bezittingen, alsmede omtrent de geschiedenis van de ontdekking van Amerika - voor zoo verre mij bekend is sedert Campe niet voor de jeugd behandeld - heb ik getracht, het nuttige met het aangename te verbinden. De zedelijke strekking staat op den titel uitgedrukt.

Mogt ook dit boekje, onder den zegen des Heeren dat nut stichten, dat ik er aan toebid, dan ware mijne moeite dubbel beloond, en de wensch vervuld van

Amsterdam.

den schrijver.