Beschryvinge ende lof der stad Haerlem in Holland

Haerlemsche Kapiteynen te Water.

Iakob Teunen.

VVillem Tas.

Ian de Lapper.

Pieter Follinus, van Sandvoort.

Behoor ik dit ook niet ter eren te gedenken,⁺
Waermede wy de magt van Spanjen magtig krenken,

Dat wy aent Indisch-werk de hand ook dapper slaen,

Al is de rijkdom meest het Pausdom toegedaen?

Mattheus Ioije, Majoor, ofte Bewindhebber vande West-Indische Compagnie, van wegen de Stad van Haerlem.

Rest dat ik hier als nu een weynig ook vertelle⁺
Ons burg'ren konst, en geest, en al hun werken spelle,

En stelle by geschrift al't geen ons burgers doen,

Om hun vrouwen rijk'lijk en kinderen te voen.

Ons burg'ren konst, en geest, waer van die luyden spreken
Die wijd en sijd van ons en verre sijn versteken,

Die in een ander locht, en in een ander land,

En van een ander aerd, en and're son verbrand.

Ons burg'ren konst, en geest, waer door sy boven sweven,
Waer door sy overal in aller monden leven,

Waer door dat onse Stad en burger is bekend

So wijd op d'aerden-kloot als hy sijn konsten send.

Hier kome so voor aen de konst van Bier te brouwen,⁺
Die wy voor 'teerste hoofd van onse nering houwen,

Waer door dat onse Stad so deeglijk is vermaerd,

Waer by dat onse Stad so dapper-wel ook vaert.

Hoe wonder wil alhier by ons het brouwen aerden!
Men houd vast over-al ons bier in grooter waerden.

+ Participanten vande Oost ende VVest-Indische Compagnie.

+ Aerd, handeling, handwerk, ende konsten der Burgeren.

+ Brouvverijen.
De eerste Hoofdneringe.

[p. 338]

 

De steden liggen t'saem voor 'tbier van onse Stad,

 

Hoe seer ook iemand heeft voor-heen den loop gehad.

 

Dus sietmen meer en meer de groote Brouwerijen

 

In nering en getal in onse Stad gedijen:

 

So dat geen stad in't land so swaeren bier vertierd.

 

Waer is hier ook een stad die hier nu niet en bierd?

 

En dat met allen recht: want sou ons bier meest allen

 

Voor alle bieren niet best monden, en bevallen,

 

Van onsen duyn gehaeld, uyt sulken water-beek,

 

Die noyt voor kristalijn noch spiegel-glas en week?

 

Maer sijt gy wel beraen, en wilt niet gulsig suypen,

 

Of 'tsal dij inden bol en herzens schielijk kruypen.

 

En foeij de overdaed! Het wil dan als de wijn,

 

En alst den mensch betaemd, met maet gedronken sijn.