Beschryvinge ende lof der stad Haerlem in Holland
(1628)–Samuel Ampzing–
AuteursrechtvrijVyttocht der Haerlemsche Schutterije na Heusden, in't Koper gesneden, ende vertoond.SIet hier de sterke Stad van Heusden met haer wallen,Ga naar margenoot+
Een muer van't Vaderland, een slaper van ons allen,
Een heck van onsen tuyn, die onsen staet bevrijd,
En Braband tergd, en trotst, en haeren roem versmijt.
Alwaer de Haerlemmers en Hagenaers te samen
Vrijwillig, wel-gemoed, gewapend over-quamen,
Als Spinola Bredà besloot met aller magt,
Op dat hy't onder 'tjock van Spanjen weder bragt.
Daer stond gy in't geweer by dagen, en by nachten,
Daer stond gy in't geweer als Krijgers op de wachten,
Daer stondt gy op de vest, daer stondt gy op de wal,
Bewarende die Stad voor 'svijands overval.
So vroome Bataviers, en onverzaegde Helden!
Dees plaet van Matham sal uw roem en naem vermelden.
Bewaert uw vroomen aerd, en Bataviers gemoed,
En weest het Vaderland getrou met goed, en bloed.
VVant of Bredá schoon heeft voor Spanjen moeten wijken,
Sou daerom u de moed in't minste wel beswijken?
Of denkt gy wel dat nu al't land niet kan bestaen?
En dat om eene Stad de Staet moet ondergaen?
Maer weet gy wel hoe ons geen vijand kan verdrucken?
Ia hoe't ons selver noch sal tegens hem gelucken?
Doet boet, en bidt den Heer, en siet hem inde hand:
Hy is de stut, en schut, en scherm van't Vaderland.
| |
[pagina 312]
| |
Den 3. Apr. 1625. Ian Klaeszen Loo, Burgemeester. VVillem Schatter Fisckael. Iohan Damius, Kapiteyn Ontgert Ariszen Akersloot, Luytenant. Iakob Schout, Vendrig. Heyndrik Gerritszen Pot, ende Lot Vogel, Sergeanten. Den 23. Apr. Ian Klaeszen Leo, Burgemeester. Nikolaes le Febure, Kapiteyn. Matthias Hasewindius, Luytenant. Boudewijn van Ossenburg, Vendrig. Kornelis Dirkszen Guldewagen, Lambert Corneliszen Pont, Sergeanten. Den 8. Meij. Arnout Druyvensteyn, Burgemeester. Michiel de VVael, Kapiteyn. Nikolaes van Napels, Luytenant. Lot Schout, Vendrig. Iakob Ianszen Schout, ende Hant Matthijszen, Sergeanten. Dit is van Damiaet, en onses Stads beleggen,
En watmen meer van ons by desen tijd kan seggen,
Van onsen vroomen aerd, van trou, en goed beleyd.
Maer noch al meer bewijs van onse vromicheyd.
Ga naar margenoot+Gelijke dapperheyd (hoe kan ikze verswijgen?)
Betoonde onse Stad in die veel swaere krijgen,
Die Vlaenderen wel-eer ons landen heeft verweckt?
'Twelk dan wat nader ook ons diend alhier ontdeckt.
Als seker Ga naar margenoot* Stoke-brand den Grave vande Landen
Johannes sijnen Heer veel magtige vijanden
Ten krijg had opgehitst, en eynd'lijk een Ga naar margenoot‡ Dampier,
So heeft het gansche land gestaen in bloed, en vier.
En is ter eerster tocht op Seland aengekomen,
En heeft daer nu en dan veel steden ingenomen,
Maer als een langen tijd in menig bloedig slag
Nu d'een, nu d'ander weer, in't vechten boven lag,
En 'teyndelijk Dampier wat harder most bekopen:
Heeft met een meerder magt Noord-Holland afgelopen
Tot onse poorten toe, in sulker haest, en spoed:
Niet anders als een storm, en 'shemels blixem doet.
Gelijk dan onse Stad 'tLand heeft gediend voor wallen
In't Spaensche overlast: so ist ook doe gevallen,
En is in sulken nood, en grouwelijk tempeest,
Den and'ren als een schanz, en stale muer geweest.
Hier-tuschen komt ons volk in grooter ijl en Ga naar margenoot* recken,
Met Ga naar margenoot† Wit hun overhoofd den vijand tegen trecken,
So doet ons burger me, van hunne komst bericht,
En treen den duyn-kant heen den vijand in't gesicht,
En komen aenden man. Daer werde so gestreden,
Dat al des vijands doen werd in den dreck getreden:
Ga naar margenoot+So houd ook noch die plaets den naem van't Mannen-pad,
Van desen grooten slag, en grousaem bloedig bad.
Doch Witte volgd hier op de landen uyt het lijden
En van des vijands magt en dringen te bevrijden.
| |
[pagina 313]
| |
En heeft al't Noord-quartier flukx van dien last geleegd,
En so is al die hoop voordaen 'tLand uytgeveegd.
|
|