Beschryvinge ende lof der stad Haerlem in Holland

[p. 127]

Ad Harlemvm Patriam svam Petrvs Scriverivs
ex tempore.

NEmpe illud verum est, & livor dicere possit,

Hoc quod jampridem testificatus eram:

Harlemum docto nunquam caruisse Poetâ,

Sive hic verna foret, sive aliunde domo.

Vt multos taceam, scelus est tacuisse ^* Georgi

In vidiam contrà tot Bene dicta tui.

Qui licet Vrbis erat cortinipotentis alumnus,

Non minus ille tuus VVertelo civis erat.

Phoebi amor, & quondam generosi gloria Dousae,

Magnus Hiantaeae VVertelo potor aquae.

Dum licuit, nunc ne Lethes novus incola fiat

Danda opera, ecce illud flagitat ipsa cinis.

Tam procul à nobis, procul à genitalibus arvis

Condita ^† Lubdini, non inhonora tamen.

Posthius officio non defuit, ille Phalaecus

Haud illaudatum sivit abire virum.

Ivit & exequias lacrimis Gruterus obortis,

Inque Elegos moestus coepit abire modos.

Atque ego docta mei Benedicti carmina civis

Posthuma collegi, multaque in ora dedi.

Pluraque adhuc restant, tristem indignantia noctem,

Digna vel à serâ posteritate legi.

Quare age municipem, pia Patria, suscipe Vatem.

Si placet, auspiciis prodeat iste tuis.

Sat tua cinxerunt victricia tempota quercus,

^‡Delphica nunc circum tempora laurus eat.

Siquid opus fuerit, scis hunc non esse rogandum

Qui patriae semper flagrat amore suae.

Hic mihi ad hoc carmen celebrandos suggerit illos

Ingenio claros & pietate viros:

Qui Musas Phoebumque tuâ coluere sub umbrâ,

Vmbrâ, quam Patriis antetulere focis.

^*Iunius hic faciles solet insectare Napaeas,

Silvicolasque inter dulce sonare melos.

* Georgius Benedictus VVertelo, Poeta Harlemensis, Mecoenates habuit, dum viveret, Del phenses: reliquit praelara ingenii sui monumenta, quorum quaedam edita, quaed am inedita adhuc, faventibus aliquando amplissimis Patriae Patribus à me pub licabuntur.

† Hoc vetus Heidelbergae nomen divinè, ut omnia exvetustatis reliquiis monachorumque quisquiliis eruit nuper Marquardus Frehetus Nobilis Palatinus, & Friderici Electoris Consiliarius.

‡ Alludit ad civitatem nostram Delphos.

* Hadrianus Iunius Hornanus Medicus & Polyhistor incomparabilis. Obiit an. 1575 mensis sibi cognominis dic 16.

[p. 128]

 

Herbarum citharaeque potens, quem saepius aegris

 

Non piguit certam ferre medentis opem.

 

Qui si quando aliquis faceet Deus otia Vati,

 

Mergere se Clariis non dubitavit aquis.

 

Et petere ex ipsâ Musarum sede coronam

 

Posset Apollineas quae decuisse comas.

 

Sed fuit hic nostri vir praestantissimus fuit.

 

Non etiam Gaudae felicibus editus astris

 

^*Schonaeus Patriae luxque decusque meae!

 

Et vivat valeatque diu, ter Nestora dignus

 

Vivere & AEmonii secla recocta viri.

 

Hic prope ter denis recreavit messibus urbem,

 

Exposuitque ipso Comica scripta foro.

 

Durat adhuc crocini suavissimus imber odoris,

 

Pulpitaque ex isto lubrica rore madent.

 

Huic quoque victuris committere ^† Dramata chartis,

 

Inque alias oras spargere cura fuit.

 

Vnde aliquod nomen, nostrique Terentius aevi

 

Ilicet à pucris coepit ubique legi.

 

Hocne illi satis esse rear, quum carmina nulla

 

Amplius extrudat? vel nimis esse senem

 

Suspicer, ut cujus jam vena exaruit omnis,

 

Et cui non illud quod solet uber adest?

 

Di melius! certè senio non desinit esse

 

Qui juvenis primo flore Poeta fuit.

 

Hoc age Corneli, (lepidae risere Camoenae,)

 

Ad veteres lusus priscaque sacra redi:

 

Crede mihi, senibus tibi quae dictantur in annis

 

Pierio semper sunt placitura gregi.

 

Sed placitura magis, quam quae jam viderat olim

 

Scripta verecundis undique plena jocis.

 

Sic melior cantus quem propter amoena Caystri

 

Flumina diducit jam moriturus olor.

 

Ne tamen Aonio mea defraudetur honore

 

Patria, qui carmen concinat ecquis erit?

 

Scilicet, involvi tenebris Harlemica facta

 

^*Schrevelt sacrum non patietur epos.

 

Ille ubi vim virtus vicit, serrataque dicet

 

Rostra cathenatum perdomuisse vadum.

 

Ille suae Patriae veteres reparabit honores,

 

Ille novos etiam mittet in ora virûm.

 

Ad partes veniet vicinâ natus in Vrbe

 

^‡Victor, Homeriacâ sed comitánte tubâ.

* Cornelius Schonaeus Ludi Literarii Rector, & Poeta non è multis, Praeceptor de me optimè mevitus.

† Sex priores Comoediae aliquoties sub titulo Christiani Terentii in Germaniâ & alibi excusae.

* Theodoricus Schrevelius, virprobè doctus, & Patriae apprimè studiosus, edidit Pelasiacum Trophaeum, Harlemi anno 1598.

‡ Nicolaus à VVaszenaer Amstelrodamaeus, Poematis de Obsidione Harlemensium auctor, mihi saepius saepiusque meriti ergò laudandus.

[p. 129]

 

Sic visum Superis, hâc nemo fortius illo

 

Personat, aut Grajo doctius ore canit.

 

Ecce quod affirmo, quum paucis constitit ante,

 

Perspectum cunctis jam satis esse potest.

 

Dum canit Harlemum, quaeque Vrbs animosa sub Albae

 

Imperio nuper fanda nefarida tulit.

 

Dum tot pro Patriâ defunctis ritè parentat

 

Civibus, & Martis tollit in astra genus.

 

Queis captis volvenda boni nihil attulit ^* Eos,

 

Dum pars ense cadit, pars sepelitur aquis.

 

Macte Heros Ripperda, tibi nunc militat iste

 

Victor, ab hoc qui sis Fama loquetur anus.

 

Atque aliquis sacro commotus Carmine dicet,

 

Hei mihi, quam saevus Dux Fredericus erat!

 

Alter ab Hispano melius nihil esse Tyranno

 

Sperandum dicet, sic fuit, est, & erit.

 

Ni Deus esse suum volet, atque hos miriget aestus,

 

Nunquam erit ut cesset sanguinolentus Iber.

 

Orandum est igitur, sacer & venerande Senatus.

 

Mutet ut hanc illis mentem animumque Deus.

 

Quod licet, intereà fugientes sistite Musas,

 

Et mancat studiis inviolatus bonos.

 

Sitque viris doctis pretium non vile laborum,

 

Ne quis fors coeptum deserat auctor opus.

 

Hinc vobis speranda dies, mihi credite, Patres,

 

Quas datis, has solas semper habetis, opes.

SCRIBENDO ET LEGENDO.

* Allusum ad nomen Albae, quae vox Italic & Hispanic Auroram significat, & pariter cum sensus retorfione ad superbum Ducis Albani symbolum statuae aeneae in arce Antwerpianâ erectae incusum: ἈΛΕΞΙΚΑΚΟΣ ἨΩΣ.