Beschryvinge ende lof der stad Haerlem in Holland

[fol. ???(1r]

Lof-Dicht op den Autheur.

KOmt burger wie ghy sijt nieusgierig om te lesen
Vws Vader-stads gheboort, wat Haerlem plag te wesen,

En wat sy heden is, hoe rijk sy alles heeft

Daer in sy veer en na haer susters boven sweefd:

Dat geeft u hier te sien die siender door het duyster
Vw Ampzing, die haer geeft een aengenaeme luyster,

Niet van een vreemde glanz of elders veer gesocht,

Maer uyt haer eygen selfs in't dage licht gebrogt.

Die gheeftu hier te sien, dat hier toe was verschoven,
En onder stofheyds wolk van d'oude eeuw bedoven:

Die geeft u hier te sien dat eertijds was bedeckt,

Maer nu in desen lof breed voor u uyt gereckt.

Siet, hoort, leest, en bedenkt met alle uwe kragten,
En scherpt op desen lof met yver uw gedachten,

En denkt dan by u selfs, en segt met een daer by,

Dits mij een hooge eer, dat dees mijn moeder sij.

Want d'eer van onse Stad kroont burger ende woonder,
Die selfs wat eer maer heeft diens eer maekt sij noch schoonder:

De ere van een Stad, en van de burgerij

Sijn twee in een ghevlecht, en staen malkand'ren by.

De schrijver van dit boek verpligt u dan veelvuldig
Aen hem voor all dit werk in veel te blijven schuldig:

En so gy hem al schoon veel danks voor desen segt,

Soo is een bloote dank sijn waerde veel te slecht.

De lof van Haerlem selfs soo hoog van hem gepresen,
Sie sal soo breed als kan sijn eygen altijd wesen:

Wat gy dan Ampzing doet u Vader-stad ter eer,

Ontfangt dat voor u selfs en voor de uwen weer.

Het rechte Haerlems bloed moet nimmermeer verflouwen,
En nimmer worden sat dit werk wel waerd te houwen.

En wie met aendacht leest sal moeten aen't besluyt,

Heyl over desen man met weerklank roepen uyt.

H. Brvining.