Beschryvinge ende lof der stad Haerlem in Holland

Epigramma
Ad Reverendum Virum, & Symmystam Charissimum,
Dn. Samvelem Ampzingivm,
Verbi Divini Ministrum:
Descriptionem suam Vrbis suae Harlemi, Edentem.

QVum quantus latè diffusus limite longo

In terras protenditur Orbis

Ingens, ingentes & magni nominis Vrbes

Antiquique & nobilis aevi

Clara suae per se praeconia laudis agentes,

Atque suos ultrò celebrantes

Gnatos, ingenij pollentes munere si qui

Matres concelebrare laborent,

Ostentet: quae te rerum concepta tuarum

Ampzingi fiducia tanta

Extulit, illustrem ut per tot jam saecula Matrem

Et tot nominibus celebratam,

Seque suâ magnum fundentem luce per orbem,

Amplius illustrare parares,

Atque tuis toto chartis ostendere mundo

Harlemum, quam fama vetusta

Summaque tam longo saeclorum ex ordine virtus

Fecerat innotescere Mundo,

[fol. ???3r]

 

Omnibus optatam studijs & mentibus, omnes

 

Quam propius cognoscere vellent?

 

Sensisti argutus, quem non facilè ulla fefellit

 

Res, aut intima notio rerum,

 

Innumerorum hominum spectandâ nobilis Vrbis

 

Notitiâ & propiore videndae,

 

Quanta forent desideria, & quae didita in omnes

 

Ingens esset gloria terras:

 

Quumque tuo insignem decorares munere Matrem

 

Officia illi debita pendens,

 

Ipsa tibi quanto rursum cum foenore quantum,

 

Matris more, referret honorem,

 

Callidus è celebris celebratâ laude vicissim,

 

Mutua laudis praemia captans:

 

Vt quanto Harlemi se tempore gloria tollat,

 

AmpzingI se fama perennet;

 

Alteram & alterius crescentis munere crescens,

 

Longum perpetuetur in aevum;

 

Mutuaque inter se sibi fit mamenta vicissim

 

Sufficiant implexa coronae.

 

Nam tibi debebit Mater, cui gloria crescet

 

Firmius, & sic nomen habebit;

 

Illius & per te crescenti ex nomine semper.

 

Succrescet tibi nomen in aevum.

 

Vnde etiam aeternae aeternatae munera Matri

 

Bebebis tibi reddita famae.

 

Laus tua laude tuae tibi crescet, luce perenni

 

Lux sua multiplicata vigescet.

 

Sensisti quam non tennis natura benigna

 

Addederit tibi dotis honorem:

 

Quamque sit opportuna tuam sustollere summi

 

Ingenij tibi gloria Matrem.

 

Scisti etiam summo quę detrimenta nitori

 

Adferat unquam longa vetustas;

 

Vrbibus & quamvis vivax sit gloria summis,

 

Et longum perduret in evum,

[fol. ???3v]

 

Si qua suę dedit experimenta, suęque

 

Virtutis documenta serena;

 

Attamen assiduo longi languescere lapsu

 

Temporis, atque obrepere sensim

 

Frigida pręclarè gestarum oblivia rerum,

 

Paulatimque labascere famam:

 

Sępe etiam ipsarum adversis decedere rebus

 

Obscurata luce nitorem:

 

Magnaque quę fuerant, sepeliri nomina tandem,

 

Lethęis immersa tenebris:

 

Ni chartis duranturis constricta, sagacis

 

Ingenij conamine certo,

 

Vindicijsque sacrae saeclis asserta Minervae,

 

Eripiantur dentibus aevi.

 

Sic tu laude tuâ Matris cum laude jugatam,

 

Consuluisti illique, tibique:

 

Quaeque tuis scriptis longum protendet in aevum

 

Vitam, magnae & nomina famae,

 

Ipsa tuis scriptis vitam dabit, ipsa perennis

 

Debita reddet praemia laudis.

Scripsit Daniel Sovterivs,

Ecclesiae Harlemensis Pastor.