|
| |
| |
| |
Een hittegolf
HITTE-GOLF... in het begin van Juni al, in een tijd dus, waarin er, volgens het ‘weather-bureau’ nog volstrekt geen hittegolven behooren te zijn. Heat-wave over alle Oostelijke staten, Philadelphia, Boston, Washington en New York houden een edelen wedstrijd wáár het wel het allerheetst is. De kranten, de schreeuwerige, dikke Amerikaansche kranten, met hun head-lines in telegramstijl en hun geweldige drukte over de meest futiele gebeurtenissen, werpen zich op de ‘heat-wave’ als op een moord- of beroovingsgeval. ‘Hottest 5th June ever reported... heat kills 21 here; 93 are overcome; may last for days... no relief in sight...’ staat er
| |
| |
met reuzeletters op de eerste bladzijde van de New York Times. ‘Official Thermometer Registers 96 at 4 p.m. While Others show as high as 107’ vertelt de Herald, en dan volgt een lange lijst met precies de namen en adressen van al de slachtoffers van de hitte, die naar de ziekenhuizen zijn gebracht, en wien op deze wijze de ongedachte eer te beurt valt ‘in de krant te staan’.
* * *
Hier buiten, in het witte huis aan het wijde water, het koelste plekje wellicht van heel deze landstreek, wijst de thermometer 's morgens om half negen, 92 graden. Strak-blauw staat de lucht boven het rimpellooze water, er is geen wind genoeg voor witgezeilde scheepjes, alleen een enkel motorbootje puft parmantig van den eenen oever naar den anderen. Terwijl ik in een schommelstoel op de beschaduwde ‘porch’ (overdekte achter-galerij) mijn krantje lees, maak ik bij mezelf uit dat het toch
| |
| |
heusch zóó erg niet is... alsof wij in Holland niet net zulke heete dagen kennen! Maar bij ons maken de kranten er niet zoo een formidabele drukte van. Natuurlijk, in de ‘City’ is het veel warmer dan hier; eergisteren, toen er van een hittegolf nog nauwelijks sprake was, vond ik het daar al om te puffen in de straten, maar in het appartement van een Hollandsche kennis aan de mooie Riverside-Drive was het toen merkwaardig koel, koeler dan in dit houten zomerhuis, dat de warmte opslorpt en niet meer loslaat door zijn met horren gebarricadeerde vensters. Ik zal straks opnieuw kunnen vergelijken, want wij gaan met de car naar de stad voor een lunch in een groote ‘Women's Club’ en een matinée in het nieuwe Guild-Theater.
* * *
Zoodra wij weg van het water en op de groote wegen zijn, wordt het heet als in een oven. Natuurlijk lóópt er nie- | |
| |
mand; loopen - dat heb ik den eersten dag al opgemerkt - is voor den Amerikaan een volkomen overbodige energieverspilling geworden, maar in ononderbroken rij passeeren ons de auto's die uit de stad komen om naar de een of andere bathing-place te gaan, en daarin zitten - schrik niet, Hollandsche lezer! - heeren, die hun hemdsmouwen tot boven de ellebogen hebben opgestroopt, en dames in badpakken, terwijl de chauffeurs van de geweldige vrachtauto's vrijwel zonder uitzondering in een zwembroek zijn. Toch, men neemt het hier zeer nauw met de ‘goede zeden’; rondloopen in zulk een costuum zou volstrekt niet geoorloofd zijn, erin rondrijden is echter heel iets anders. Op de Bathing-Club, waar wij den vorigen dag soelaas hebben gezocht, zag ik nadrukkelijke instructies voor de badpakken van de dames: ze moeten allemaal een rokje hebben, en mogen maar een bepaald aantal inches boven de knie komen; op de groote openbare
| |
| |
bathing-places, die een wonderlijk soort kermissen lijken, met draaimolens en rutschbanen en schiettenten (ter verpoozing van de zwemsport) zijn kousen en slippers voor de dames zelfs verplichtend.
* * *
Naarmate wij New York naderen voel ik de hitte steeds heviger worden, een vochtige, bedompte hitte, ondraaglijk, zelfs wanneer je in je allerdunste kleeren in een open, snel-rijdenden auto zit; hoe vreeselijk dus voor de menschen in de hooge heet-gestoofde huizen, in die tallooze ‘apartments’ waar de zon den heelen dag op de kleine onbeschutte vensters brandt, voor de werkers op de hooge steigers van de in aanbouw zijnde wolkenkrabbers, voor de zwoegers in de keukens van de reusachtige hotels en restaurants! Als een mist hangt de hitte boven Broadway, boven Central Park, waar duizenden hun heul hebben gezocht. Op heete dagen blijven de hek- | |
| |
ken van alle parken 's nachts open en ontelbare menschen trachten daar den slaap te vinden die binnen de huizen onmogelijk is. Want alle huizen, de eerste dagen nog koel, zijn nu langzaam maar zeker heetgestoofd door de onverbiddelijke zon; behalve op de allerhoogste etages komt er ook 's nachts geen zweempje frissche lucht, vandaar dat de hoogst-gelegen appartementen altijd de duurste en meest gezochte zijn. Wel is men hier beter op groote hitte ingericht dan bij ons: in elke hotelkamer draait een electrische ‘fan’ en geeft tenminste de illuzie van een weinig verkwikking; de meeste Grill-Rooms zijn ‘ice-cooled’ en in den beroemden ‘Roof-Garden’ van het Astor-Hotel kan men 's avonds het beetje koelte vangen dat over de Hudson komt. Op het week geworden asfalt, dat brandt onder de voeten, loopen al de mannen in hun hemdsmouwen, zonder jas of vest, en blijken de dames mouwen heelemaal te hebben afgeschaft; overal langs
| |
| |
den weg staat het vol bij de keurige open winkeltjes, waar men aan de toonbank, voor een paar nickels, een iced drink in een practischen papieren beker krijgt toegediend, en op verschillende plaatsen laat men de groote brandkranen spuiten en krijgen de kinderen uit de buurt gelegenheid voor een gratis douche.
* * *
De middag-edities van de kranten hebben opnieuw stof te over: iemand in de honderd-zooveelste straat heeft een ei op het asfalt van het trottoir gebakken en met een stop-watch gecontroleerd hoelang het duurde eer het wit en eer de dooier gaar waren... hij is voor één dag een beroemd man. En een dame, die Madison Avenue over wilde steken, is met haar hak in het week geworden asfalt blijven zitten, en in Brooklyn hebben de eigenaars van honden unaniem besloten om hun lievelingen kaal te laten scheren... en de
| |
| |
‘Gertrude Hofman-Girls’ (geliefde variété-danseresjes) zijn in de pauze allemaal uit haar kleedkamers gevlucht en een bad gaan nemen in de fontein op Columbus Square (see illustration on back page). Als wij gestoofd en amechtig uit de comedie komen, staan al de figuranten uit Caesar and Cleopatra in hun benijdenswaardige Egyptische kleedij een luchtje te scheppen voor de ‘stagedoor’... Het is 105 graden in de schaduw... ‘Heat-wave will last another 36 hours..., 89 overcome to day in this city..., no relief in sight...’
|
|
Auteursrecht onbekend