Juni.
Garibaldi.
3 Juni. De dag voor het nationale feest.
- ‘Heden treurt geheel Italië. Gisteren avond is Garibaldi gestorven. Weet je wie hij was? Hij is de man, die tien millioen Italianen van de onderdrukking der Bourbons vrijgemaakt heeft. Hij is op zes-en-vijftigjarigen leeftijd gestorven. Hij werd te Nizza geboren, en was de zoon van een scheepskapitein. Toen hij acht jaren oud was redde hij een vrouw het leven; op dertienjarigen leeftijd voorkwam hij dat een boot, waarin eenige makkers gezeten waren, verging; toen hij zevenen-twintig was, haalde hij een jongetje uit het water der Marsiglia; en toen hij een-en-veertig jaren telde, bluschte hij een brand op een schip in volle zee. Hij vocht tien jaar in Amerika voor de vrijheid van een vreemd volk, streed in drie oorlogen tegen de Oostenrijkers voor de bevrijding van Lombardije, verdedigde Rome in 1849 tegen de Franschen, bevrijdde Palermo en Napels in 1860, vocht weder voor Rome in '67, streed in 1870 met de Franschen tegen de Duitschers. Hij was een genie. Hij vocht in veertig slagen en won er dertig. Wanneer hij niet in den oorlog was, werkte hij om zijn brood te verdienen, of zonderde zich af op een eenzaam eiland, waar hij den grond bebouwde. Hij was onderwijzer, zeevaarder, arbeider, koopman, soldaat, generaal, dictator. Hij was groot, eenvoudig en goed, en stelde Italië boven alles. Wanneer hij tot den oorlog opriep, kwamen legioenen dapperen van alle