heerlijke twee uren, die wij te zamen doorgebracht hebben! Derossi en Coretti zijn de twee vroolijksten van de klasse, en mijn vader werd geheel door hen ingenomen. Derossi heeft ons erg geamuseerd; hij is knap als een leeraar in aardrijkskunde. Hij sluit de oogen en zegt: nu zie ik geheel Italië voor mij, de Appenijnen, die zich tot de zee uitstrekken, de rivieren, die het land doorsnijden, de witte steden, de golven, de blauwe baaien, de groene eilanden; en dan noemt hij de namen op, vlug en op een rijtje, alsof hij ze van de kaart oplas. In een uur had hij drie bladzijden uit het hoofd geleerd, welke hij overmorgen moet opzeggen, op den gedenkdag der ter-aarde-bestelling van den gestorven koning Victor Emanuel. Die visite deed mij veel plezier, en er is mij iets van nagebleven, iets als een verwarmend vuur in mijn hart. Het was ook zoo aardig, toen zij weggingen, den armen Nelli te zien tusschen die twee groote en sterke jongens die hem arm in arm naar huis brachten, terwijl zij hem lieten lachen zooals hij nooit gedaan had. Toen ik in de eetkamer terugkwam, bemerkte ik opeens, dat het schilderijtje Rigoletto, den gebochelden nar voorstellende, er niet meer hing. Mijn vader had het weggenomen, opdat Nelli het niet zien zou. Lieve vader!
Auteursrecht onbekend