Hondert geestelyke liederen

LXXVI.
1 Pet. III:4. Maar de verborgen mensche des herte, in 't onverderflyk verciersel eens sagtmoedigen, en stillen geestes, die kostelyk is voor God.

Een's waaren Christen ziels-cieraad,

Waar in Hy staat voor synen Heere,

Is geensints uyterlyk gewaad,

Of hoogheid, aansien, menschen-eere:

[p. 178]

2.

 

O neen! 't is een Verborgen-mensch,

 

Een mensch verborgen in het herte,

 

Gevoelend' een' gestaage wensch,

 

En trek naar GOD, met liefde-smerte.

D' ootmoedigheid rust in dien schoot:

Sagtmoedigheid straalt uyt dat weesen.

Men is gedoopt in JESUS dood;

Op dat men grondig word' geneesen.

Wie daadlyk niet geroepen wordt

Naar buyten, soekt het binnen-blyven;

Hy denkt ‘Myn leevens-tyd is kort!

My passen geene tyd-verdryven.

Hy pleegt steets met den HEERE raad,

Wat HEM belieft, dat hy sal maaken;

En, hoe hy veilig, met ter daad,

Ter zaal'ge Ruste sal geraaken!

Soo waakt, soo bid hy tot syn' GOD,

Soo lyd, soo hoopt hy 't aller stonden;

Hy looft, en dankt HEM voor 't genot,

Van 't geen hy reets heeft ondervonden.^*

* 1 Pet. III:4.

[p. 179]

7.

 

Sie daar die sagt', en stillen geest,

 

Die kost'lyk is voor GOD bevonden:

 

Dus leeft een Christen onbevreest,

 

En heeft een' toevlugt t'allen stonden!