Hondert geestelyke liederen
(1748)–Hieronymus van Alphen–
Auteursrechtvrij
[pagina 143]
| |
Wat nooden, en wat swaarigheên
Hem treffen mogen, hier beneên,
Hy vindt sig still, in GOD gelaaten.
De HEERE weet, wat best behoort;
De Ziel verlaat sig op Syn woord.
2.
'T is waar, de vroomen moeten gaan,
Ook zomtyds op een' enge baan;
Daar zyn ook nog wel donk're dalen,
Waar in men weinig uytsicht heeft;
En daar 't natuurgestel voor beeft;
Daar men geen vrye lucht kan halen;
Maar by den HEER is raad, en daad:
Hy helpt weêr in den dageraad.
3.
Sy vinden, dat die diepe stee',
Dog somtyds heeft een in'nge vree',
Soo men maar op den grond wil koomen;
En wagten, tot een waeterval
Dat dorr', en akelige dal,
Doorvloeyen sal met sagte stroomen:
En dit sal komen dan, wanneer
De Ziel blyft kleeven aan den HEER!
4.
De HEERE doch is een FONTEIN,
Voor synen kind'ren in 't gemein:
Des syn ze nimmer gantsch verlaten:
| |
[pagina 144]
| |
Een' siele, die dit regt bedenkt,
Wordt nooyt geheel en al gekrenkt,
'T geen and'ren schaadt, kan haar self baaten,
Se voelt, als 't ware, geen gemis,
Om dat de Heere met haar is!
5.
Ook gaat sy immer voort, en voort;
Tot dat s' eens eind'lyk, voor de poort
Van 't Hemelsch Zion sal genaeken,
Die Stad! die overschoone Stad!
Die geene weêrgae ooyt en hadd',
Daar sal se dan ook binnen raeken;
Die Poorte sal eens oopen staan,
Haar HOOFD, en HEER, is voorgegaen.
6.
Daar sal dan ook die gantsche schaar,
Die hier mogt schuylen by 't Altaar,
Die vrygekochten! voor God blinken,
Als Sterren in hunn' VADERS Ryk!
Den Heere JESUS self gelyk!
En in verwondering weg sinken!
O weergaloose Erfenis,
Die eeuwig in den Hemel is!
|
|