Proeve van stigtelijke mengel-poëzij. Eerste stukjen

[p. 133]

Vrolijk leven.

I.

Mijn Zangster grijpt de citer aan,

En zingt van 't vergenoegen.

Wil iemand zig met zorg belaên,
Ik laat mij in geen boeien slaan,

Ik laat de weereld zwoegen.

II.

Wie vindt vermaak in druk en pijn?

Een slegthoofd moog zig kwellen;

Ik niet, ik wil voor Jesus zijn;
'k Verjaag door man en hemelwijn

De zorgen, die mij knellen.

III.

Wilt gij een raad om altoos blij

En vergenoegd te wezen;

Buk onder Jesus heerschappij:
Hij maakt geboeide zielen vrij,

En zal uw smart genezen.

[p. 134]

IV.

De weereld smoort u in den druk;

Wilt gij haar ketens dragen?

Neen; Neen; vervloek dat kneuzend juk!
Verlangtge blijdschap en geluk?

Ga die bij Jesus vragen!

V.

Begeef u spoedig bij den stoet

Van Jesus lievelingen:

Hen treft geen onweêr, hoe verwoed;
Wanneer de weereld siddren moet,

Dan kan een Christen zingen.

VI.

Maar, zegtge, 'k ben door angst benard,

Ik hoor den helhond huilen:

Geen nood; geef Jesus maar uw hart;
Dan hebtge altoos in vrees en smart

Een rots om in te schuilen.

VII.

Of, zegtge, - straks velt mij de dood

En doet de vreugd verdwijnen. -

Neen; zijtge Jesus gunstgenoot;
Hij voert u juichend in den schoot

Der blijde Cherubijnen.