Proeve van stigtelijke mengel-poëzij. Eerste stukjen

[p. 54]

God erkend voor vader.

I.

Mijn Vader leeft;
Hij is mijn God, die mij geschapen heeft:
Mijn Vader leeft, Die mij mijn schuld vergeeft.
Ik ben zijn kind,
Dat in zijn Zoon den toegang tot Hem vindt:
Ik ben zijn kind, Dat Hij om Jesus mint.

II.

Ik, hellewigt;
O wonder, daar mijne eindigheid voor zwigt!
Ik, hellewigt, Een kind van 't eeuwig Licht!
O liefdegloed!
Wat heb ik, dat mij zo beminnen doet?
O liefdegloed, Die mij ontvonken moet!

[p. 55]

III.

Ik minde U niet;
Gij zijt een God, die de eerste uw liefde ons biedt:
Ik minde U niet, Daar ik uw gunst verstiet.
O liefdebron!
Uit welke alleen mijn heil zijn loop begon!
O liefdebron! Dat ik U volgen kon!

IV.

Dat tog uw beeld,
Mijn Vader! 't welke in alle uw kindren speelt;
Dat tog uw beeld Mij glansrijk zij bedeeld!
'k Zie in uw Zoon
Mijn Broeder, en mijn Voorspraak voor uw troon;
'k Zie in uw Zoon Mijn pligt, uw gloriekroon.

V.

Bemintge mij?
Dat ik U eer, van eigene eerzugt vrij!
Bemintge mij? Dat ik gehoorzaam zij!
Dat ik uw trouw
Tog nooit verdenke, U nooit als hard beschouw
Dat ik uw trouw In mijn geloofsoog hou!

[p. 56]

VI.

Geef, dat ik, Heer!
Gelijk uw Zoon, de zelfverloochning leer!
Geef, dat ik, Heer! Mij telkens tot U keer!
Dat ik het kwaad,
Het welke U hoont, hoe klein het schijne, haat!
Dat ik het kwaad Door Jesus kragt tog laat!

VII.

Dat uw geslagt
Van mij op aard gezogt zij, en gëagt!
Dat uw geslagt Mij in den hemel wagt!
Mijn Vader leeft;
Schoon 't al verga, dat mij genoegen geeft;
Mijn Vader leeft, Die 't al geschapen heeft.