Proeve van stigtelijke mengel-poëzij. Eerste stukjen

[p. 33]

De verhooringe der gebeden.

I.

Vroomen, die in smart gedompeld;

Overrompeld

Door een zielverwoestend rot

Van beroerende ongenugten,

Vaak moet zugten;

O! uw kirren klimt tot God.

II.

Wiltge uw knagend leed verzagten;

Stort uw klagten

Voor uw Vader schreiend uit!

Liefde zal die stem niet smooren,

Maar verhooren

't Bang gekerm van Jesus Bruid.

[p. 34]

III.

't Is niet vreemd, dat aan een Vader

(Wie is nader?)

't Kinderhart zig openbaart;

Wie, dan Hij, zal uwer oogen

Tranen droogen?

Wien is Sulamith zo waard?

IV.

Jesus heeft, door u te wasschen

In zijn plassen,

's Vaders liefde u toegezegd:

Naar uw Vader dan gevloden

Met uw nooden;

Dit hoort onder 't kinderregt!

V.

Wat u nut is in dit leven

Zal Hij geven;

't Is uw eigen, wat gij ziet:

Want, dat Jesus door zijn sterven

Kon verwerven,

Weigert God zijn kindren niet.

[p. 35]

VI.

Heeft zijn Geest reeds hier beneden

Die gebeden

Uitgeboezemd voor den troon;

O! uw Voorspraak, Vriend, en Rader

Biedtze uw Vader;

Dan zijn 't eisschen van Gods Zoon.

VII.

't Vaderhart schijne op uw smeeken

Niet te breken,

Wordt uw bede eens niet vervuld,

Staakt het ongeloovig vreezen,

Dat ge als weezen

Voorts verlaten zwerven zult.

VIII.

Hier is weigren altoos goedheid,

Ja 't is zoetheid,

Schoon 't uw vleesch al bitter is;

Jesus wreekt wel nooit uw zonden,

Maar uw wonden

Heelt Hij somtijds door gemis.

[p. 36]

IX.

Heft uw ziel dan door gelooven

Steeds naar boven;

Denkt, mijn Vader kent mijn nood;

En zijne Almagt zal mij schenken

Boven denken;

Voor zijn Liefde is niets te groot!

X.

Zou een zugt om hoog gestegen

Niet bewegen

Hem, die alles aan u gaf;

Ja; het Vaderlijk meêdogen

Slaat zijne oogen

Van uw wieg tot aan uw graf!