Kleine gedichten voor kinderen

[p. 71]

Het zieke Kind.

Mijn hoofdje! ach! het doet zoo zeer!

Het schijnt van een gespleten;

Geen hobbelpaard vermaakt mij meer;
En schoon men vraagt, wat ik begeer,

Ik walg van 't lekkerste eten.

[p. 72]

 

Al ligt geen kind zoo zacht als ik,

 

De rust is mij benomen;

 

En slaap ik eens een oogenblik,

 

Dan wordt ik wakker met een schrik,

 

Door 't akelige droomen.

 

 

 

Nu worde ik eerst, door 't geen ik mis,

 

Tot dankbaarheid gedreven:

 

Nu voel ik, maar met droefenis,

 

Hoeveel men gode schuldig is,

 

Als men gezond mag leven.

 

 

 

Maar o! die god is altoos goed!

 

Ik wil nu dankbaar wezen,

 

En schoon ik pijnen lijden moet,

 

Geduldig zeggen: god is goed!

 

Hij kan mij weêr genezen.