Kleine gedigten voor kinderen

[p. 165]

Aanhangsel

[p. 167]

aant.

Zamenspraak tusschen Jakob en Hendrik

hendrik

Gij kent u lessen niet, en huppelt echter blij.

jakob

Wat raakt het leeren mij?

hendrik

Wat raakt het leeren mij? Gij moogt uw Vader vreezen.

jakob

Dien kan ik wel belezen.

hendrik

Hij zei u onlangs nog, dat gij een domöor zijt.

jakob

Ho! Ho! ik heb nog tijd.

hendrik

Maar als gij grooter zijt, dan zal 't u wis vervelen.

jakob

Dat kan u weinig schelen.

hendrik

Zeer veel; ik heb u lief, en vrees er daarom voor.

jakob

Gij zijt een wijsneus; hoor!

hendrik

Nu, 't zal mijn schuld niet zijn, krijgt gij van Vader slagen.

jakob

Gij zult die ook niet dragen.

hendrik

En echter zie 'k niet graag, dat coosje slagen krijgt.

jakob

Loop, malle Jongen! zwijgt.

hendrik

Kom, leg uw priktol weg, en krijg in tijds uw boeken.

[p. 168]

 

jakob

 

Ik moet er nog naar zoeken.

 

hendrik

 

Wel haast u dan; zoo niet, dan komt ge wis te laat.

 

jakob

 

Ja, morgen! beste maat!

 

hendrik

 

Vaarwel dan; 't is mijn tijd. Ik wil geen botmuil wezen.

 

jakob

 

Ik wel, 'k heb niets te vreezen.

 

hendrik

 

Speel dan, zoo lang 't u lust: Gij zijt een dwaze zoon.

 

jakob

 

Wat loopt die priktol schoon!

 

 

 

^* * ^*

 

 

 

Gij kindren, die dit leest,

 

Wien prijst gij wel het meest?