Het voorgeborchte

Aan Ten Kate,
op zijn ‘Christus remunerator’¹⁾.

De Waereld is in nood; de rosse twistflambouwen

Slaan flakkrend rond; de Proteus ‘Wijsbegeerte’ staat

Met bleeke wangen 't spel als lachend aan te schouwen -

Gestremd, versteend is hem de grimlach op 't gelaat.

1) Christus remunerator, een harptoon door J.J.L. ten Kate. Haarlem, 1852.

[p. 119]

 

Zijn kniën knikken; 't glimmend voorhoofdzweet verraadt

 

Zijn zwakte en angst, de pijn van 't heimlijk zelfmistrouwen;

 

Nog zwelgt hij, teug aan teug, uit hoogmoeds drinkschaal baat,

 

En roept tien-duizend maal: ‘Ik zal 't heelal behouên!’

 

 

 

Mijn vriend! God dank! ginds blinkt in nevelloze lucht

 

Het Teeken, waar uw ziel, mijn ziele naar verzucht,

 

Neen, opstreeft, henenstormt, in juubling en verrukken.

 

 

 

God dank! al derft mijn pad den indruk uwer schreên -

 

Naar 't Kruis van Christus vliegt uw vuurge Harptoon heen...

 

Geev' God, dat we aan zijn voet elkaâr aan 't harte drukken!

Feestdag der H.-Kruisvinding

(3 Mei), 1852.