Het voorgeborchte

Aan mijn vader,
op zijn sestigsten verjaardag.

Dat gij, in d' opgang van uw leven,

De krachten, u van God betrouwd,

Niet borgt in de aard, maar menigvoud

Met wijsheid rente hebt doen geven -

Dat gij, getrouw aan 's Heeren wet,

Steeds in Zijn wegen hebt gewandeld -
Rechtschapen, edel, mild gehandeld -

En voortschreedt met bedachten tred -

Dat door uw offers, door uw zorgen

Uw kindren, ook aan eigen haard,

Nog dankbaar tuigen iedren morgen:

‘Voorwaar! daar woont nog heil opaard!’ -

Dat gij ze leerdet op te blikken,

Gelijk den vrijen man betaamt,

Wien niets doet blozen, niets verschrikken,

Dan 'tgeen den Christengeest beschaamt -

Dat gij ze 't vreezen Gods geleerd hebt,

Bij goeden moed in alle zaak -

Dat gij van hen den wil begeerd hebt,

Ook bij het falen in hun taak -

Dat gij de stond niet vreest van 't sterven,

Schoon ge u gezondheids vol genot

Door orde in 't leven mocht verwerven -

Dat zeegne God! - dat zegent God!

22 Okt., 48.