Gedichten uit de verschillende tijdperken der Noord- en Zuid-Nederlandsche literatuur. Deel 2. 1ste en aanvang der 2de helft van de XVIIe eeuw
(1852)–J.A. Alberdingk Thijm–
AuteursrechtvrijZeemanslied.[Door J.J. van Asten.] Daer selder een scheepjen van voren de palen
Van Amsterdam varen, om peper te halen,
Soo wijdt over Zee,
Soo wijdt over Zee:
Die wacker wil calissenGa naar voetnoot1, meugen noch meê.
Die wacker wil calissen, mag er nog kiesen
Te varen of schandigh sijn eer te verliesen,
Het beste van twee;
Het beste van twee:
Die wacker wil calissen, meugen noch meê.
Al die der na vader noch moeder niet vragen,
Die moeten daer slagen en stoten verdragen,
Al doet het 'er wee;
Al doet het 'er wee,
Die wacker wil calissen, meugen noch meê.
Is er nog iemant, eer dat wy afsteken,
Die meê willen varen, hy kander nog spreken,
Ons scheepjen leit reê;
Ons scheepjen leit reê;
Die wacker wil calissen, meugen noch meê.
Hier mede soo schijnen ons seiltjens te swellen,
Daer mede soo gaet er dat scheepjen aen 't hellen,
Dat gaet er na Zee;
Dat gaet er na Zee;
Die wacker wil calissen, meugen noch meê.
|
|