Gedichten uit de verschillende tijdperken der Noord- en Zuid-Nederlandsche literatuur. Deel 2. 1ste en aanvang der 2de helft van de XVIIe eeuw

(1852)–J.A. Alberdingk Thijm– rechtenstatus


Den ryngh der eeuwigheid. [Door Jacques Ymmeloot; zie bl. 233. Anno 1626.] Telt de sterren altemale Van des hemels gulden sale, Neemt, soo ghy beneden gaet, Al de peerlen die bedauwen 't Aerdrijck, en sich doen aenschouwen Smorghens in de dagheraet. Voeght daer by al de couleuren, Al de bloemen, al de geuren Die de soete lente ons laet, En de granen die wy plucken Om ons arbeyd te ghelucken Eer de somer t'eynde gaet. Lust u oock daer by te tassen Wijngaerts-vruchten, boomgewassen, En al wat den herfst ons gaert, Waterdruppels, haghels, vlocken, Die ons gheven witte rocken, En al wat den wynter baert. Bringht daer toe al 's hemels gheesten, Al de menschen, al de beesten, Die men ooyt ter wereldt vant, Stofkens die men dick siet vliegen, Met degheen die d'oogh bedrieghen: En van 't blaeuw-diep al het zandt. Wilt ooc neffens 's menschens haren, 't Haer der beesten mê vergaren En 't gras dat op d'aerde beeft, Oock de pluymen van de dieren,
[pagina 235]
Die men in de locht ziet zwieren, En 't sand dat ons d'aerde gheeft. Wilt ghy daer noch wat by stellen Mooght des viers de vonken tellen, Maer het is verlooren pijn: Want des eeuwicheydts de haven Vlucht altijd den hellen-slaven, Hun straff' moet oneynd'lick zijn.