Gedichten uit de verschillende tijdperken der Noord- en Zuid-Nederlandsche literatuur. Deel 2. 1ste en aanvang der 2de helft van de XVIIe eeuw
(1852)–J.A. Alberdingk Thijm–
AuteursrechtvrijAen Daniel Heins en Joncvrou Anna Roemer Visschers.[Omstreeks 1616 (zie bl. 6) door Jacob van Zevecote geschr. uit Gent; geb. ald., 16 Jan. 1596 ‘in de Steenstraet, over de Vrouwenbroeders-kerk, No. 11’; door zijne bezongen minnares Thaumantis bedankt, werd hij Augustijner monnik; daarop deed hij een reis naar Italië; in 1623 trok hij naar Leiden; hier zwoer deze bloedverwant van Harduyn (zie bl. 21) het geloof zijner vaderen af; trouwde; vervormde in een zijner Latijnsche Treurspelen de Christinne Maria Stuart tot eene Heidin (Maria Graeca); kreeg de Rektorsplaats aan het Athenaeum te Harderwijk, en † daar 17 Mt. 1642. Oors. sp.] Van als het Griecksche land wiert t' eenemael beseten
Met bott' onwetenschap, en heeft men noyt geweten
Waer dat Minerva was vervlogen metten GodGa naar voetnoot1,
Die Heliconis vloet hielt onder zijn gebot.
Maer als ick heb gesien de wel gemaeckte dichten,
Die de geleerde Heins en Anna Roemer stichten,
Ick hebbe vast gedocht, gehouden voor gewis,
Dat Phaebus met sijn volck in Hollant komen is.
Waer Heins Apollo niet, hoe soud' hy konnen maecken
De dichten, die vol konst niet menschelicks en smaecken,
Die van de Goden sijn van sterflicheyt bevrijt
En in het eeuwig boeck geschreven van den tijt?
Waer Anna Roemer niet Minerva, hoe sout wesen,
Dat wy soo veel van haer en hare konsten lesen?
Hoe soud het wijt toneel des werrelts sijn te nou,
| |
[pagina 67]
| |
Om te besluyten d'eer van een gemeene vrou?
Hoe soud' een vrijsters hert de ydelheyt verachten,
En vliegen in de locht met hemelsche gedachten,
Verheffen op haer wieck, bevryen van de doot
Soo menig kloecken man, die zy wilt maecken groot?
Ick laet de blinde dan noch twyfelachtig blyven
En waer nu Phaebus is of waer Minerva - kyven;
Heins sal my Phaebus sijn, en ghy Hollantsche maegt
Verdient dat ghy alleen MinervaeGa naar voetnoot2 name draegt.
|