Den Cleefschen Pegasus

[fol. G5r]

Noch op het Leven Van dien Doorluchtigen Prince van Nassau, etc.

Het leven van Nassau wort hier noch beschreven.

SEer schoone van wesen,
En uyt ghelesen,

In woorden soet,

Heel sonderlinge,
Can hy bedwinge,

Syn gans gemoet,

Cloeck in het strijde,
In vreede blyde,

Als het kan syn,

Iae boven maeten,
Iemant te haten,

dat is hem pyn.

Wysch in 't Regeeren,
Tot hooghe Eeren,

Seer wel bequaem,

By allen Menschen,
Die deughden wenschen

Heel aengenaem.

Tot eerbaerhede,
Soo is hy mede,

Altijdt ghesint,

Van al de lieden,
die ondeught vlieden,

Wel hoogh bemint.

Van wat gheloove,
Niemant verschoove,

By dien Vorst wort,

dus moet men schrijven,
dat syn bedrijven,

Geen mensch vercort.

daer hy 't can hind'ren,
Of oock vermind'ren,

de ondeught quaet,

Doet hy wel blycken,
By jeghelijcken,

Hy ondeught haet.

Soo h'ondeught houwe,
Can ofhy trouwe,

Was als de eer,

dat doet hem smerte,
Tot aen syn herte'

dien Vorst en Heer.

Tot allen stonden,
Wort hy bevonden,

Een groot Vyant,

Van't droncken drincken,
Maer doet deught blincken,

Aen allen cant.

noch allen dage,
neemt groot behage,

Dien Prins syn tijt,

Wel te bestede,
In deught en vrede,

dit seecker zijt.

Ick selver hoorde,
Van hem dees woorde.

Geen tijdt verdroodt,

dien Prins soo seere,
dan als dien Heere,

Moest door den noodt,

Sitten om t'eten,
noch deed hy weten,

Off cleeden syn,

Als dat met uyren,
Seer langh moest duren,

dat deed hem pyn.

[fol. G5v]

 

Dien Prins en Heere,

 

Doet jeder leere,

 

Den tijdt seer groot,

 

Wel te bestede,

 

Datmen daer mede,

 

Comt uyt den noot.

 

d'Keur-Vorst magh wesen,

 

Heel sonder vresen,

 

Dien prins Nassouw,

 

Met goedt verstande,

 

Regeert syn Lande,

 

Geheel ghetrouw.

 

Ick hoop Nassouwe,

 

Men langh mach houwe,

 

In't leven siet,

 

Waer door veel vrome,

 

Noch sullen come,

 

Uyt haer verdriet.

 

Bysonder eene,

 

Dien in't vercleene,

 

Is tot ontschult,

 

Als sy die tijde

 

Van haer swaer lijde,

 

Draeght met gedult.

Gemaeckt binnen Cleve 28. novemb. 1653.

Godt wilt den Prins nassauw,
Voor ongeluck bewaren,

Dat hy den Keur-Vorst trouw,

Mach dienen noch veel Jaeren,

Noch van dien Doorluchtigen Prince.

't GEen ick van Nassau verconde.
Hebt ick selfs aen hem bevonde,

Al de deughden die 'k beschrijft,

Dus ick maer by d'waerheyt blijft.

'k Behoef dien Vorst niet te flateren,
Om te schrijven tot syn eeren,

Want by hem is altijdt stof,

Groot te schrijven tot syn Lof.

Binnen Cleve den 17. Nov. 1653.

Noch van dien selven Prince

O Vorst Nassouwe,
U wil ick houwe,

Voor myn voorspoet

Iae geenen Coningh
Crijght m'in syn wooningh.

Wat hy oock doet.

Al woud hy geven,
My al myn leven,

wat ick begeer,

Noch soud ick houwen,
Dien Prins Nassouwen,

Voor mijnen Heer.

[fol. G6r]

 

O Prins verheven,

 

Wilt my vergeven,

 

't Geen ick hier schrijf

 

Want ick doch Heere,

 

In allen eere,

 

U Dieners blijf.

Dit gemaeckt binnen Cleve den 18. Novemb. 1653.